• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَلَقّی‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: تَلَقّی‌ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: لقاء (مفردات‌قرآن)، لقاء (مفردات‌نهج‌البلاغه).


تَلَقّی‌: (اِذْ یَتَلَقَّی الْمُتَلَقِّیانِ)
[۱] ق/سوره۵۰، آیه۱۷.    

«تَلَقّی‌» به معنای دریافت و اخذ و ضبط است.
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۷۸.    
[۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۲۵۶.    



(إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ)
[۴] ق/سوره۵۰، آیه۱۷.    
(به خاطر بياوريد هنگامى را كه دو فرشته راست و چپ كه ملازم انسانند اعمال او را دريافت مى‌دارند.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۱۹.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تلقى و تلقن به معناى گرفتن است. و مراد از متلقيان به طورى‌كه از سياق استفاده مى‌شود دو فرشته‌اى است كه موكل بر انسانند، و عمل او را تحويل گرفته آن‌را با نوشتن حفظ مى‌كنند.
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۲۰.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۴۷.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۵۵.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۱۶.    
)

۱. ↑ ق/سوره۵۰، آیه۱۷.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۷۸.    
۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۲۵۶.    
۴. ↑ ق/سوره۵۰، آیه۱۷.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۱۹.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۲۰.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۴۷.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۵۵.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۱۶.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَلَقّی‌»، ص۱۴۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ق | لغات قرآن
جعبه ابزار