تَصْلی‌ (لغات‌قرآن)

تَصْلی‌: (تَصْلی‌ نَاراً حامِیَةً)
«تَصْلی‌» از مادّه‌ «صَلْی» (بر وزن نفی)، به معنای ورود در آتش و ماندن و سوختن با آن است.

(تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً) (آنها در آتش سوزان وارد مى‌گردند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى ملازم آتشى هستند در نهايت درجه حرارت. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.	↑ غاشیه/سوره۸۸، آیه۴.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۰.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۶۹.
۴.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۴۳۰.
۵.	↑ غاشیه/سوره۸۸، آیه۴.
۶.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۲.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۵۷.
۸.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۷۳.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۹.
۱۰.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۳۶.