• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَسْنیم (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَسْنِیم: (وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ)
«تَسْنِیم و سلسبیل» به معنای چشمه شراب طهور و عسل مصفّی است. این واژه فقط یکبار در قرآن آمده است.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با تَسْنِیم:

۱.۱ - آیه ۵۰ سوره الرحمن

(فيهِما عَيْنانِ تَجْريانِ) (در آنها دو چشمه هميشه جارى است.)
مکارم شیرازی در تفسیر نمونه می‌فرماید: گرچه در آيه فوق، سخنى از چگونگى اين دو چشمه به ميان نيامده، تنها تعبيرى از آن به عنوان «نکره» ديده مى‌شود كه، در اين گونه موارد دليل بر عظمت و اهميت است، ولى بعضى از مفسران، اين دو چشمه را به چشمه‌هاى «سَلْسَبيل» و «تَسْنِيم» كه به ترتيب در آيه‌هاى ۱۸ «دهر»، و ۲۷ «مطففین» آمده، تفسير كرده‌اند، و گاه گفته شده: يكى از اين دو چشمه، چشمه «شراب طهور» و چشمه دوم، چشمه «عسل مصفى‌» است كه، هر دو در آیه ۱۵ سوره «محمّد» آمده است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: ، دیدگاه بیضاوی در تفسیر بیضاوی: )

۱.۲ - آیه ۲۷ سوره انفطار

(وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ) (اين شراب طهور آميخته با «تسنيم» است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مزاج به معناى وسيله مخلوط كردن است، و كلمه تسنيم - به طورى كه آيه بعدى تفسيرش مى‌كند- به معناى چشمه‌اى است در بهشت، كه خدای تعالی نامش را تسنيم نهاده، و از اين ماده كلماتى به معناى بلند كردن و پر شدن نيز آمده، وقتى گفته مى‌شود: سنمه ، معنايش اين است كه آن چيز را بلند كرد، و سنام الإبل به معناى كوهان شتر است. و نيز گفته مى‌شود: سنم الاناء يعنى ظرف را پر كرد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. انفطار/سوره۸۲، آیه۲۷.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۷۶.    
۳. انفطار/سوره۸۲، آیه۲۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۲۸۸.    
۵. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۷۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۰۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۱۴.    
۱۰. بیضاوی، عبدالله بن عمر، تفسیر البیضاوی، ج۵، ص۲۸۰.    
۱۱. انفطار/سوره۸۲، آیه۲۷.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۸.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۹۴.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۳۸-۲۳۹.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۷۹.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۹۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَسْنِیم»، ص۱۲۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره الرحمن | لغات قرآن




جعبه ابزار