• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَرْقُوَه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: تَرْقُوَه (قاموس قرآن (جلد ۳))
مقالات مرتبط: تَراقی (لغات‌قرآن)، ترقوه.


تَرْقُوَه (به فتح راء) از واژگان قرآن کریم به معنای گلو است.
جمع آن تراقی است.


تَرْقُوَه
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۱۷.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۶۳.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۱۹۳.    
تراقى جمع ترقوه به معنى گلو است.
آن را در لغت عرب مقدم حلق در بالاى سینه گفته‌اند.
علت تسمیه آن است كه نفس از آن در وقت مرگ بالا می‌رود و هواى جوف نيز از آن بالا می‌آيد.
[۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۴.    


به موردی از تَرقوه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - التَّراقِيَ‌ (آیه ۲۷-۲۶ سوره قیامت)

(كَلَّا إِذا بَلَغَتِ‌ التَّراقِيَ‌ • وَ قِيلَ مَنْ‌ راقٍ‌)
[۵] قیامت/سوره۷۵، آیات ۲۷- ۲۶.    

«حقا آن‌گاه كه جان به گلو رسد گفته شود كى شفادهنده و يا نجات‌دهنده است.»
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۸۰.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۱۳.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۲۷.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۰۳.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۱۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۶۳.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۱۹۳.    
۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۴.    
۵. ↑ قیامت/سوره۷۵، آیات ۲۷- ۲۶.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۸۰.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۱۳.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۲۷.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۰۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رقی»، ج۳، ص۱۱۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره قیامت
جعبه ابزار