تَدَّعُونَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَدَّعُونَ: (کُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ)«تَدَّعُونَ» از باب
«افتعال»، از مادّه
«دعاء»، به معنای تقاضا،
و یا از مادّه
«دعوا» به معنای تقاضا و یا انکار چیزی است. و در اینجا یعنی، پیوسته درخواست و تقاضا می‌کردید
قیامت واقع شود، اکنون واقع شده است، و راه فراری از آن نیست.
(فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ قِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ) (هنگامى كه آن وعده الهى را از نزديک مى‌بينند، صورت كافران زشت و سياه مى‌گردد، و به آنها گفته مى‌شود: «اين همان چيزى است كه تقاضاى آن را داشتيد!»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: بعضی از علمای
لغت گفته‌اند: تدعون بدون تشدید دال و تدعون با تشدید، هر دو به یک معنا است، مثل دو کلمه
تدخرون بی‌تشدید و
تدخرون با تشدید. و معنای جمله این است که به ایشان گفته می‌شود: این عذاب که می‌بینید همان وعده‌ای است که به شما دادند، و شما همواره می‌پرسیدید پس آن قیامت و عذاب چه وقت است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَدَّعُونَ»، ص۱۲۴.
