توگو
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
توگو، کشوری در افریقای غربی در کرانه
اقیانوس اطلس و عضو
سازمان همکاری اسلامی است.
جمهوری توگو با مساحت ۵۶۷۸۶ کیلومتر مربع
و جمعیت ۶۷۷۱۹۹۳ نفر (آمار ۲۰۱۱م.) از غرب به غنا، از شرق به بنین، از شمال به بورکینافاسو،
و از جنوب به خلیج گینه در اقیانوس اطلس محدود است. توگو به پنج استان سنترا، کارا، ماری تیم، پلاتی اوکس
و ساوانس تقسیم شده
و پایتخت آن شهر لومه است.
مردم این کشور در دو گروه عمده زبانی گور در شمال
و کوا در جنوب قرار میگیرند. زبان رسمی
و اداری آن، زبان فرانسه است. ساکنان آن از ۳۷ گروه قومی تشکیل شده‌اند که اوه ۲۶. ۴%، کابره ۱۴. ۵%
و واچی ۱۰. ۴% از آن جمله هستند.
توسعه
تجارت و مهاجرت گروه‌های
مسلمان به این منطقه، دو عامل اصلی گسترش
اسلام در توگو بوده‌اند.
در میان سالهای ۱۹۲۳ تا ۱۹۷۰م. شمار
مسلمانان این کشور به دلیل مهاجرت اقوام مسلمان از
نیجریه و غنا ، حدود ۹% افزایش یافت
و به ۱۲% رسید. اکنون این میزان به حدود ۲۰% رسیده است که بیشتر در شمال کشور زندگی می‌کنند
و مالکی مذهب هستند. مسیحیان ۲۹% (۷۵%
کاتولیک و بقیه
پروتستان )
و پیروان باورهای جاندارپنداری (
آنیمستی ) حدود ۵۱% از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند. این دو گروه بیشتر در جنوب کشور زندگی می‌کنند. طریقتهای
صوفیانه همچون
قادریه و تیجانیه در میان
مسلمانان این کشور هوادارانی دارند که اتحادیه
مسلمانان توگو آن‌ها را مغایر با اسلام شناخته است.
بیشتر ساکنان توگو در سده‌های ۱۷ تا ۱۹م. به این منطقه آمدند. اوه‌ها که بیشترین گروه قومی توگو را تشکیل می‌دهند، نخستین مردمی بودند که در میان سده‌های ۱۱ تا ۱۶م. از سمت منطقه ساحلی چپ رودخانه
نیجر بدین سرزمین وارد شدند.
در باره مردم
و سرزمین توگو پیش از ورود پرتغالی‌ها یعنی اواسط سده ۱۵م. آگاهی چندان در دست نیست. در این دوره،
تجارت برده در این منطقه رواج داشت
و توگو نخستین سرزمین شکار برده برای اروپاییان به شمار می‌رفت. فرانسه
و دیگر کشورهای اروپایی در این منطقه پایگاه‌هایی برای نگهداری برده ایجاد کرده بودند.
توگولند که توگوی کنونی بخش شرقی آن بوده، در سال ۱۸۸۴م. تحت الحمایه
آلمان قرار گرفت. پس از پیروزی نیروهای انگلیسی
و فرانسوی بر نیروهای آلمانی در
جنگ جهانی اول به سال ۱۹۱۴م. این منطقه بنا بر قراردادی میان این دو کشور تقسیم شد. فرانسه حاکمیت بخش شرقی
و بزرگ تر (توگوی کنونی)
و بریتانیا حاکمیت بخش غربی توگولند را بر عهده گرفتند. پس از
جنگ جهانی دوم ، بخش غربی به ساحل طلا (غنای کنونی)، دیگر
مستعمره بریتانیا، افزوده شد
و پس از استقلال غنا نیز همچنان بخشی از آن باقی ماند. در ۲۷ آوریل ۱۹۶۰م. توگوی فرانسه با نام جمهوری توگو به استقلال رسید.
حاجیان این کشور همچون سایر کشورهای افریقای غربی، از کشورهای غرب به شرق افریقا همچون
نیجریه ،
چاد و سودان عبور می‌کردند
و به سواحل دریای سرخ در شرق این قاره می‌رسیدند. سپس از طریق یکی از بنادر کشورهای شرقی همچون
مصر ، سودان
و اریتره به بندر
جده رهسپار می‌شدند.
از مشکلات حاجیان در این مسیر، عبور از بیابان‌های بدون
آب و آبادی
و گذرگاه‌های دشوارگذر
و حمله راهزنان بوده است. گاه آنان پس از سپری کردن این سختی‌ها، گرفتار
قرنطینه‌های طولانی در
سودان می‌شدند که گاهی حدود چهار ماه به طول می‌انجامید
و در مواردی نیز باعث از دست رفتن
حج آن سال میشد. پس از قرنطینه، حاجیان مدتی در شهر
جنینه می‌ماندند
و برای فراهم ساختن بخشی از هزینه سفر حج خود، در مزارع این شهر به کار می‌پرداختند. سپس به بندر شهر سواکن در کشور سودان می‌رفتند
و از آن جا خود را به جده می‌رساندند.
پس از استقلال توگو، اتحادیه
مسلمانان توگو که در
سال ۱۳۴۲ش./۱۹۶۳م. تشکیل شد، وظیفه سازمان دهی امور حج را بر عهده گرفت. این اتحادیه افزون بر سازمان دادن سفر حج، دفاع از
اسلام ، مبارزه با
بدعت و صوفی گرایی ، تقویت
وحدت میان
مسلمانان توگو، ساخت
مسجد و مدارس
قرآنی، برگزاری مراسم عیدین،
و گسترش ارتباطات میان
مسلمانان توگو با دیگر
مسلمانان را هدف اصلی خود قرار داد.
شمار حاجیان این کشور در سالهای ۱۳۸۳، ۱۳۸۷
و ۱۴۰۴ق. به ترتیب ۳۰، ۲۹
و ۲۵۹ نفر گزارش شده است.
هزینه حج
مسلمانان توگو در سال ۲۰۱۲م. یک میلیون
و هشتصد هزار فرانک آفریقایی (FAF) بوده است. این هزینه در سالهای ۲۰۱۱
و ۲۰۱۰م. به ۱. ۶۷۵
و ۱. ۶۵۰ میلیون فرانک افریقایی رسیده است.
شمار حاجیان این کشور در سال ۲۰۱۱م. حدود ۱۵۰۰ نفر بوده که در سال جاری به دلیل بی نظمی در انتقال حاجیان، به ۱۰۰۰ نفر کاهش یافته است.
گزارش‌هایی از سرگردانی حاجیان این کشور در
مکه پس از پایان یافتن مناسک حج به دلیل نبود هواپیما
و بی نظمی در دست است.
حاجیان توگو معمولا از طریق شرکت‌های هواپیمایی کشورهای همسایه همچون
نیجریه ، به حج اعزام می‌شوند.
در سال ۲۰۰۸م. کمیسیون حج توگو برای اداره
و سازمان دهی امور حج این کشور
و پایان دادن به کلاهبرداری‌های سالهای اخیر، به دستور رئیس جمهور تشکیل شد. برپایی مراسم عمره برای نخستین بار، از فعالیت‌های این کمیسیون است. هزینه این سفر یک میلیون
و دویست هزار فرانک افریقایی یاد شده است.
www.state.gov/r/pa/ei/bgn/۵۴۳۰.htm
www.state.gov/r/pa/ei/bgn/۵۴۳۰.htm
www.state.gov/r/pa/ei/bgn/۵۴۳۰.htm
www.state.gov/r/pa/ei/bgn/۵۴۳۰.htm
www.state.gov/r/pa/ei/bgn/۵۴۳۰.htm
حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله «توگو».
