توکل (سیره نبوی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
توکل، از فضائل اخلاقی و منازل
سیر و سلوک بوده و به معنای این است که
انسان،
خدا را تنها مؤثرِ در وجود بداند و تنها به او اعتماد کند و امور خود را به او واگذار کند.
قرآن توکل را لازمه
ایمان دانسته است.
احادیث آن را از ارکان ایمان معرفی کرده‌اند.
برای تشخیص کاربردی معنای توکل می‌توان به
سیره پیامبر که در طول تاریخ بزرگ‌ترین سرمشق بشریت بوده است؛ رجوع کرد. زیرا
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پیش از این که با گفتار خود مربی و راهنمای مردم باشد، با رفتار شخصی خویش بهترین تربیت کننده و راهبر بود.
خداوند در
قرآن کریم درباره پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رسول اللَّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ؛
برای شما در رسول خدا نمونه و سرمشق نیکویی برای پیروی است برای آن کسی که به خدا و آخرت امیدوار است و بسیار خدا را یاد می‌کند.»
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در طول تاریخ بزرگ‌ترین سرمشق بشریت بوده است؛ زیرا پیش از این که با گفتار خود مربی و راهنمای مردم باشد، با رفتار شخصی خویش بهترین تربیت کننده و راهبر بود. شخصیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، نمونه‌ای برای یک روزگار، یک نسل، یک ملت، یک مذهب و یک مکان خاص نمی‌باشد، بلکه یک سمبل جهانی و همیشگی برای تمام مردم در همه زمانهاست.
معنای توکل در حدیث این‌گونه بیان شده است:
۱) «التوکل التبری من الحول و القوه و انتظار ما یاتی به القدر؛
توکل، دوری جستن و چشم پوشیدن از حول و قوه غیر خدا و انتظار کشیدن برای پیش آمدهای مقرر است.»
۲) از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده است که فرمودهاند:
«
جبرئیل نزد او آمد و گفت: یا رسول اللَّه، خداوند مرا با هدیه‌ای به سوی تو فرستاده که چنین هدیه‌ای را پیش از شما به هیچ کس عطا نکرده است. رسول خدا فرمود: آن هدیه چیست؟ گفت:
صبر، و نیکوتر از صبر. فرمود: آن چیست؟ گفت:
رضا، و نیکوتر از آن. فرمود: آن چیست؟ گفت:
زهد، و بهتر از آن. فرمود: آن چیست؟ گفت:
اخلاص، و بهتر از آن. فرمود: آن چیست؟ گفت:
یقین، و بهتر از آن. فرمود: گفتم: آن چیست، ای جبرئیل؟ گفت: نردبان آن توکل بر خداست. گفتم: توکل بر خدا چیست؟ گفت: دانستن آنکه مخلوق (بدون خواست خدا) نه زیانی تواند زد و نه سودی تواند رساند. نه می‌تواند عطا کند و نه منع نماید. و نیز نومید بودن از مخلوق. هر گاه بنده چنین باشد دیگر برای هیچ کس جز خدا عملی انجام نمی‌دهد و جز خدا به کسی امید نمی‌بندد و از کسی نمی‌ترسد و به هیچ کس جز خدا چشم طمع نمی‌دوزد؛ این است توکل.»
در باب توکل در سیره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایاتی نقل شده است.
۱) مرد اعرابی به حضور رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شرفیاب شد، عرض کرد: یا رسول الله! شترم را رها و آزاد بگذارم و به خدا توکل کنم یا آنکه پایش را ببندم و توکل کنم؟ پیامبر: زانوی شتر را ببند و توکل کن (در کارها عزم خویش را جزم کرده و با توکل به خدا اقدام کن).
۲) وقتی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از
غزوه‌ای باز می‌گشت، در هر بلندی سه بار
تکبیر می‌گفت، آن گاه می‌گفت: «لا‌اله‌الا‌الله وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد و هو علی کل شیء قدیر، آیبون عائدون ساجدون لربنا حامدون صدق الله وعده ونصر عبده و هزم الاحزاب وحده» یعنی: «نیست خدائی، مگر الله یگانه است، شریکی ندارد، ویژه‌ی اوست، ملک و ستایش و او بر هر چیزی توانا است، روندگان، بازگشتگان، سجده‌کنندگان، برای پروردگار ما ستایش‌کنندگان، خداوند وعده‌اش راست شد و بنده‌ی خود را یاری داد و احزاب را به تنهائی فراری نمود».
۳) رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به
ابوذر فرمود: آیا تو را به گنجی گزین از خزاین
فردوس برین راهنمایی نکنم؟ گفت: پدر و مادرم به فدایت باد عنایت فرما.
فرمود: پیوسته بگو «لا حول و لا قوة الا بالله» «هیچ حرکت و نیرویی در عالم جز به نیروی الله نیست».
۴) رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به عبدالله بن مسعود فرمود: آیا تو را به معانی این کلمات «لا حول و لا قوة الا بالله» واقف نگردانم؟ گفت: پدر و مادرم به فدایت باد. عنایت فرما. فرمود هیچ نیرویی بر ترک گناهان نیست جز به یاری خواستن از خود او، و هیچ قوتی بر طاعتش نیست جز به یاری خواستن از خود او.
درباره موضوع توکل در احادیث نبوی به روایت متعددی بر می‌خوریم؛ از آن جمله می‌توان به احادیثی که در ذیل از
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بیان شده اشاره کرد.
۱) اگر به شایستگی بر خدای تعالی توکل نمایید، خداوند روزی شما را می‌رساند، چنانچه مرغان را روزی می‌دهد؛ که صبح گرسنه‌اند و شب سیر.
۲) همچنین فرمودهاند: هر که از همه چیز بریده و به خدا بپیوندد، خداوند تمام مخارج او را تامین می‌نماید و از جایی که گمان نمی‌برد، روزی‌اش می‌دهد و هر که (از خدا بریده و) به دنیا بپیوندد، خداوند او را به دنیا واگذار می‌کند.
۳) پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرمایند: اگر به شایستگی بر خدای تعالی توکل نمایید، خداوند روزی شما را می‌رساند چنانچه مرغان را روزی می‌دهد؛ که صبح گرسنه‌اند و شب سیر.
۴) روزی از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پرسیدند خوبان کیستند؟ پاسخ فرمود: خوبان شما خردمندان شمایند. پرسیدند خردمندان ما کیستند؟ فرمود: خوش‌خویان، اندیشمندان، نیکوکاران در حق خویشاوندان و اهل مهر و رحمت بر پدر و مادر و خیر رسانان به همسایگان، فقیران و یتیمان؛ آنان که نیازمندان را اطعام می‌کنند و به اشاعه‌ی
صلح و سلام در جهان می‌کوشند و آن گاه که تمامی مردم شبانگاهان در خوابند بیدارند و به
نماز شبانه قیام می‌کنند.
۵) رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در شب
معراج، از در گاه خداوند پرسید: بهترین اعمال چیست؟ خداوند متعال فرمود: «لیس شیء عندی افضل من التوکل علی و الرضا بما قسمت؛ هیچ چیز در نزد من بهتر از توکل بر من و خشنودی به آنچه قسمت کرده‌ام نیست.» چنانکه در این روایت تدبر می‌کنیم، در می‌یابیم که توکل به خدا، توام با کار و تلاش است، چرا که می‌فرماید: «بهترین کارها»، نه تنبلی و دست روی دست بگذارد و در ذهن خود به خدا توکل نماید.
۶) «ای ابوذر! اگر دوست می‌داری که نیرومندترین مردم باشی، بر خدا توکّل کن! اگر می‌خواهی گرامی‌ترین فرد باشی، از خدا بترس! و اگر می‌خواهی غنی‌ترین و بی‌نیازترین انسان‌ها باشی، به آنچه نزد خداست، امیدوارتر باش از آنچه در دست داری! ای ابوذر! اگر همه مردم این آیه را به کار گیرند، برایشان بس است، آنجا که خداوند می‌فرماید: هر کس از خدا پروا کند، خداوند برایش گشایش و روزی بی‌حساب می‌بخشد، و هر کس بر خدا توکل کند، خداوند، او را بس است. آری...
تقوا و
توکّل، هر دو روی آوردن به سوی خداست. در یکی، زمینه‌سازی برای ترک گناه است، در دیگری، استمداد از پشتوانه عظیم الهی. آنکه این دو عامل را دارد، نه در دام
گناه و وسوسه‌های
ابلیس می‌افتد، و نه در شداید و مشکلات و مواجهه با دشمن، احساس ضعف و بی‌پناهی می‌کند.
هجرت رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یکی از مهم‌ترین وقایع تاریخ مسلمانان است که مبدا تحولات بزرگی در
جهان اسلام شده که تا کنون ادامه دارد.
این واقعه مهم از جهات زیادی قابل بررسی است از جمله آن، بُعد اخلاقی این واقعه است.
زمانی که دشمنان
دین خدا با خشونت تمام به سوی رسول خدا حمله‌ور شدند و در این راه از هیچ جنایتی صرف نظر نکردند، حتی بعضی از یاران رسول خدا را به
جرم مسلمانی زیر شکنجه به
شهادت رساندند و کار را به جایی رساندند که کمر به
قتل رسول خدا بستند.
در چنین شرایط حساس که رهبر یک جامعه با تعداد کم یاران و تعداد انبوه دشمنان مواجه است به جای
صلح و کوتاه آمدند راه مبارزه را در پیش می‌گیرد و به آن شخصی که همراهش بود که از ترس ممکن بود جای رسول خدا را لو دهد رسول خدا با کمال آرامش به او می‌گوید: لاتحزن ان الله معنا که این اوج توکل و اعتماد به خدا است که مصداق بارز و من یتوکل علی‌الله فهو حسبه است که خداوند متعال به نحو
معجزه آسایی آنها را نجات داد.
خداوند در
قرآن از این توطئه پرده بر می‌دارد: ای رسول ! بیاد آر آن زمانی که دشمنان توطئه نمودند تو را از طرح اهداف باز دارند و یا تو را بکشند و یا از وطن خود آواره نمایند، تلاش و ترفند‌های دشمنان کار ساز نشد و خدای سبحان رسول ش و یاران وفادارش را از مکر آنها مصون داشت.
سایت پژوهه برگرفته از مقاله «توکل در سیره و حدیث نبوی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۰۶/۲۵
