• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تولی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَوَلّی (به فتح تاء و واو و کسر لام مشدده) از واژگان قرآن کریم به معنای اعراض و دوست اخذ کردن و سرپرست آید.



تَوَلّی از باب تفعل به معنای اعراض و دوست اخذ کردن و سرپرست آید.


(فَمَنْ‌ تَوَلَّی‌ بَعْدَ ذلِکَ فَاُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ‌) «هر که پس از اخذ میثاق، از قبول حق اعراض کند آنها فاسقانند.»
(کُتِبَ عَلَیْهِ اَنَّهُ مَنْ‌ تَوَلَّاهُ‌ فَاَنَّهُ یُضِلُّهُ‌) «بر شیطان حتمی است هر که او را دوست بدارد اضلالش می‌کند.»
(وَ مَنْ‌ یَتَوَلَّهُمْ‌ مِنْکُمْ فَاِنَّهُ مِنْهُمْ‌) «هر که از شما آنها را دوست اخذ کند از آنهاست.»
(فَهَلْ عَسَیْتُمْ اِنْ‌ تَوَلَّیْتُمْ‌ اَنْ تُفْسِدُوا فِی الْاَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا اَرْحامَکُمْ‌) «آیا امید است از شما در صورت اعراض از امر خدا و امر جهاد، اینکه در زمین فساد کنید و قطع رحم نمائید.» ظاهرا تولّی در آیه به معنای اعراض است. یعنی در صورت اعراض از جهاد و ماندن در شهر جز این نخواهید کرد. به قولی مراد از آن حکومت و سرپرستی است یعنی شاید شما اگر به حکومت رسیدید... .
در آیه‌ (وَ اِذا تَوَلَّی‌ سَعی‌ فِی الْاَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیها وَ یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ) ((نشانه آن، اين است كه) هنگامى كه روى برمى‌گردانند (و از نزد تو خارج مى‌شوند)، در راه فساد در زمين، كوشش مى‌كنند، و زراعتها و چهارپايان را نابود مى‌سازند.)ظاهرا مراد حکومت و سرپرستی است و احتمال دارد که به معنای اعراض باشد.
(وَ مَنْ یُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدی‌ وَ یَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ‌ نُوَلِّهِ‌ ما تَوَلَّی وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِیراً) «هر که بعد از روشن شدن هدایت با رسول خدا مخالفت کند و از غیر طریق مؤمنین پیروی نماید تا از حق اعراض می‌کند باعراض وادارش می‌کنیم و او را به جهنم وارد می‌نمائیم، آن بد جایگاهی است.» ظاهرا آیه در مضمون‌ (ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ‌) (سپس منصرف مى‌شوند (و بيرون مى‌روند)؛ خداوند دلهايشان را (از حق) منصرف ساخته؛) است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۴۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۸۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۶۰.    
۴. آل عمران/سوره۳، آیه۸۲.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۳۳۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۵۱۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۳۳۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۴۶.    
۹. حج/سوره۲۲، آیه۴.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۴۳.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۸۴.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۲۸.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۸۱.    
۱۴. مائده/سوره۵، آیه۵۱.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۶۸.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۶۰۴.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۵۵.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۷۳.    
۱۹. محمد/سوره۴۷، آیه۲۲.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۴۰.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۶۱.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۷۴.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۷۵.    
۲۴. بقره/سوره۲، آیه۲۰۵.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۹۶.    
۲۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۱۴۳.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۵.    
۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۶۵.    
۳۰. نسا/سوره۴، آیه۱۱۵.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۸۲.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۳۲.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۹۰.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۵۰.    
۳۵. توبه/سوره۹، آیه۱۲۷.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۰۷.    
۳۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۴۱۱.    
۳۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۶۰.    
۳۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۴۸.    
۴۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۴۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «تولی»، ج۷، ص۲۴۶.    






جعبه ابزار