توقیع امید به اجابت دعا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

این دعا، برگرفته از دعای معروف به دعای علوی مصری است. در مکاشفه‌ای، خدمت حضرت امام مهدی (علیه‌السّلام) مشرّف شد و این دعا را از ایشان فرا گرفت و با خواندن آن به مقصودش رسید.

---

قال مولانا الامام المهدی-عجل الله تعالی فرجه الشریف- :
(رَبِّ مَنْ ذَا الَّذی دَعاکَ فَلَمْ تُجِبْهُ، وَمَنْ ذَا الَّذی سَاَلَکَ فَلَمْ تُعْطِهِ، وَمَنْ ذَا الَّذی ناجاکَ فَخَیَّبْتَهُ، اَوْ تَقَرَّبَ اِلَیْکَ فَاَبْعَدْتَهُ)
پروردگارا! چه کسی تو را خواند و تو دعایش را اجابت نکردی، و چه کسی از تو درخواست نمود و به او عطا نفرمودی، و چه کسی با تو مناجات کرد و او را ناامید ساختی، یا خود را به تو نزدیک نمود و او را دور ساختی؟!

---

این فقره از دعا، برگرفته از دعای معروف به دعای علوی مصری است. محمّد بن علی علوی حسینی مصری، در مکاشفه‌ای، خدمت حضرت (علیه‌السّلام) مشرّف شد و این دعا را از ایشان فرا گرفت و با خواندن آن به مقصودش رسید.
حضرت در این دعا ـ که روح امید را در انسان زنده می‌کند ـ به انسان می‌آموزد که نباید از دعا کردن و روی آوردن به درگاه ایزد ناامید شد؛ زیرا خداوند متعال کسی را دست خالی برنمی‌گرداند و هیچ دعایی را بی جواب نمی‌گذارد.
در این جا ممکن است کسی بپرسد: «چه بسیارند دعاهایی که به اجابت نمی‌رسند و چه بسا انسان از خدا چیزی را می‌خواهد، ولی به او داده نمی‌شود و... پس منظور از این حدیث چیست؟» در پاسخ باید گفت:
اوّلاً، چه بسا، انسان از چیزی کراهت دارد، در حالی که خیر او در آن است و میل به چیزی دارد که صلاح او در آن نیست؛ ولی با این حال، آن را از ایزد تبارک و تعالی می‌خواهد. در این موارد، خداوند دعای بنده‌اش را در ظاهر اجابت نمی‌کند، ولی به عوض آن، نعمت‌های دیگری به او می‌دهد و یا گناهانش را می‌آمرزد.
ثانیاً، برآورده شدن حاجات، احتیاج به وجود شرایط و نبود موانع دارد. با نبود شرایط و وجود موانع، انسان هر چه دعا کند، حاجتش برآورده نمی‌شود. هم چنین برای دعا کردن آدابی است که باید رعایت شود و بدون رعایت آن‌ها دعا مستجاب نمی‌شود. نخستین شرط آن «عبد خدا» بودن است. شرط مهم دیگرش این است که دل کسی را نیازرده باشیم. کسی که دل دیگری را به ناحق می‌شکند، چگونه توقع دارد دعایش مستجاب شود؟ نفرین فرد دلشکسته زودتر به درگاه ایزد می‌رسد و مستجاب می‌شود.

---