و در آیه مورد بحث، اشاره به آشکار بودن عظمت و اعجاز قرآن می‌باشد که هرچه انسان در محتوای آن بیشتر دقت کند به معجزه بودنش آشناتر می‌شود. از این گذشته قرآنبیانکننده حق از باطل، و آشکارکننده راه سعادت و پیروزی و نجات از گمراهی است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مبيناسم فاعل از باب افعال است كه ماضى آن ابان - به معنى ظاهر و جلوه‌گر شد- مى‌باشد. و معناى آيه اين است كه: اين آيات بلند مرتبه و رفيع القدر آيات كتابى است كه از ناحيه خدای سبحان بودنش ظاهر و آشكار است، چون مشتمل است بر نشانه‌هايى از اعجاز، هر چند كه اين مشرکین معاند آن را تکذیب نموده، گاهى آن را القائات شيطانى، بار ديگر آن را نوعى شعر خوانده‌اند.
