«توجیه» به معنای ذکر جهت در قضیه یا موجههبودن قضیه، در مقابل اطلاق (ترک ذکر جهت در قضیه) قرار دارد، از این روی، قضیه موجهه نیز در مقابل قضیه مطلقه قرار میگیرد. اطلاق و توجیه در قضایا عیناً مشابه اهمال و حصر در آنهاست، زیرا همانگونه که در قضیه مهمله، کمیت افراد بیان نشده است در قضیه مطلقه نیز کیفیت حکم بیان نمیشود و همانسان که در قضیه محصوره، کمیت افراد بیان میشود در قضیه موجهه نیز کیفیت حکم بیان میشود.