تهدید مکذبان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق تهدیدشدگان که در
آیات قرآن معرفی شده‌اند،
مکذبان هستند.
تهدید مكذّبان
کافر به
عذاب، از ناحيه
خداوند:
۱. «كَدَأبِ ءالِ فِرعَونَ والَّذينَ مِن قَبلِهِم كَذَّبوا بِايتِنا فَاخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنوبِهِم واللَّهُ
شَديدُ العِقاب؛
(عادت آنان در انكار و تحريف حقايق،) همچون عادت آل
فرعون و كساني است كه پيش از آنها بودند، آيات ما را تكذيب كردند، و خداوند آنها را به (كيفر) گناهانشان گرفت، و خداوند،
شديد العقاب است.»
۲. «والَّذينَ كَفَروا وكَذَّبوا بِايتِنا اولكَ اصحبُ الجَحيم؛
و كساني كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند اهل دوزخند. »
۳. «وما تَأتيهِم مِن ءايَةٍ مِن ءايتِ رَبّهِم الّا كانوا عَنها مُعرِضين• فَقَد كَذَّبوا بِالحَقّ لَمّا جاءَهُم فَسَوفَ يَأتيهِم انبؤُا ما كانوا بِهِ يَستَهزِءون؛
»
۴. «وكَذَّبَ بِهِ قَومُكَ وهُوَ الحَقُّ قُل لَستُ عَلَيكُم بِوَكيل• لِكُلّ نَبَإٍ مُستَقَرٌّ وسَوفَ تَعلَمون؛
قوم و جمعيت تو آن را تكذيب و انكار كردند در حالي كه حق است، (به آنها) بگو من مسئول (قبول و ايمان آوردن) شما نيستم (وظيفه من تنها ابلاغ
رسالت است نه اجبار شما بر ايمان). هر خبري (كه خداوند به شما داده سرانجام) قرار گاهي دارد (و در موعد خود انجام مي‌گيرد) و به زودي خواهيد دانست.»
۵. «... فَمَن اظلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِايتِ اللَّهِ وصَدَفَ عَنها سَنَجزِى الَّذينَ يَصدِفونَ عَن ءايتِنا سوءَ العَذابِ بِما كانوا يَصدِفون؛
يا نگوئيد اگر كتاب آسماني بر ما نازل مي‌شد از آنها هدايت يافته تر بوديم، اينك آيات و دلايل روشن از جانب پروردگارتان براي شما آمد و همچنين هدايت و رحمت او، با اينحال چه كسي ستمكارتر از آنها كه آيات خدا را تكذيب كردند و از آن روي گردانيدند يافت مي‌شود، اما بزودي كساني را كه از آيات ما روي گردانيدند به خاطر همين اغراض بيدليلشان مجازات
شديد خواهيم كرد.»
۶. «والَّذينَ كَذَّبوا بِايتِنا واستَكبَروا عَنها اولكَ اصحبُ النّارِ هُم فيها خلِدون؛
و آنها كه آيات ما را تكذيب كنند و در برابر آن
تکبر ورزند اهل دوزخند، جاودانه در آن خواهند ماند.»
۷. «انَّ الَّذينَ كَذَّبوا بِايتِنا واستَكبَروا عَنها لا تُفَتَّحُ لَهُم ابوبُ السَّماءِ ... وكَذلِكَ نَجزِى المُجرِمين• لَهُم مِن جَهَنَّمَ مِهادٌ ومِن فَوقِهِم غَواشٍ وكَذلِكَ نَجزِى الظلِمين؛
آنها كه آيات ما را تكذيب كردند و در برابر آن تكبر ورزيدند درهاي
آسمان برويشان گشوده نمي‌شود و (هيچگاه) داخل
بهشت نمي‌شوند مگر اينكه
شتر از سوراخ
سوزن خیاطی بگذرد! (يعني بهيچوجه امكان ندارد) اينچنين گنهكاران را جزا مي‌دهيم. براي آنها بسترهائي از (آتش) دوزخ و روي آنها پوششهائي (از آن) است و اينچنين
ظالمان را جزا مي‌دهيم.»
۸. «بَل كَذَّبوا بِما لَم‌يُحيطوا بِعِلمِهِ ولَمّا يَأتِهِم تَأويلُهُ كَذلِكَ كَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم فَانظُر كَيفَ كانَ عقِبَةُ الظلِمين• وان كَذَّبوكَ فَقُل لى عَمَلى ولَكُم عَمَلُكُم انتُم بَريونَ مِمّا اعمَلُ وانا بَرى‌ءٌ مِمّا تَعمَلون؛
(آنها از روي علم و دانش قرآن را انكار نمي‌كنند) بلكه آنها چيزي را تكذيب كردند كه آگاهي از آن نداشتند، و هنوز واقعيتش بر آنان روشن نشده است اينچنين پيشينيان آنها نيز تكذيب كردند پس بنگر عاقبت كار ظالمان چگونه بود؟! و بعضي از آنها ايمان به آن مي‌آورند و بعضي ايمان نمي‌آورند، و پروردگارت به
مفسدان آگاهتر است (و آنها را بهتر مي‌شناسد).»
۹. «ولِكُلّ امَّةٍ رَسولٌ فَاذا جاءَ رَسولُهُم قُضِىَ بَينَهُم بِالقِسطِ وهُم لا يُظلَمون• ويَقولونَ مَتى هذا الوَعدُ ان كُنتُم صدِقين؛
و براي هر امتي رسولي است، هنگامي كه رسولشان به سوي آنها بيايد خداوند به عدالت در ميان آنها داوري مي‌كند و ستمي به آنها نمي‌شود. مي گويند اين وعده (
مجازات) اگر راست مي‌گوئيد كي عملي مي‌شود؟»
۱۰. «ويَومَ نَحشُرُ مِن كُلّ امَّةٍ فَوجًا مِمَّن يُكَذّبُ بِايتِنا فَهُم يوزَعون؛
به خاطر بياور روزي را كه ما از هر امتي گروهي را از كساني كه آيات ما را تكذيب مي‌كردند محشور مي‌كنيم و آنها را نگه مي‌داريم تا به يكدگر ملحق شوند»
۱۱. «وامَّا الَّذينَ كَفَروا وكَذَّبوا بِايتِنا ولِقاىِ الأخِرَةِ فَاولكَ فِى العَذابِ مُحضَرُون؛
و اما آنها كه به آيات ما و لقاي آخرت كافر شدند در عذاب الهي احضار مي‌شوند.»
۱۲. «وكَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم وما بَلَغوا مِعشارَ ما ءاتَينهُم فَكَذَّبوا رُسُلى فَكَيفَ كانَ نَكير؛
كساني كه پيش از آنها بودند (نيز آيات الهي را) تكذيب كردند در حالي كه اينها به يكدهم (از قدرت و نيروي آنان) نميرسند، (آري) آنها رسولان مرا تكذيب كردند و ببين مجازات من (نسبت به آنها) چگونه بود؟!»
۱۳. «وان يُكَذّبوكَ فَقَد كَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيّنتِ وبِالزُّبُرِ وبِالكِتبِ المُنير• ثُمَّ اخَذتُ الَّذينَ كَفَروا فَكَيفَ كانَ نَكير؛
هر گاه تو را تكذيب كنند (عجب نيست) كساني كه پيش از آنها بودند (نيز پيامبران خود را) تكذيب كردند، آنها با دلائل روشن و كتابهاي پند و
موعظه و كتب آسماني روشنگر (مشتمل بر معارف و احكام) به سراغ آنها آمدند (اما كوردلان ايمان نياوردند). سپس من كافران را (بعد از
اتمام حجت) گرفتم (و سخت مجازات كردم) مجازات من نسبت به آنها چگونه بود؟!»
۱۴. «كَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم فَاتهُمُ العَذابُ مِن حَيثُ لا يَشعُرون؛
كساني كه قبل از آنها بودند نيز آيات ما را تكذيب نمودند، و عذاب الهي از جائي كه فكر نمي‌كردند به سراغ آنها آمد.»
۱۵. «الَّذينَ كَذَّبوا بِالكِتبِ وبِما ارسَلنا بِهِ رُسُلَنا فَسَوفَ يَعلَمون• اذِ الاغللُ فى اعنقِهِم والسَّلسِلُ يُسحَبون• فِى الحَميمِ ثُمَّ فِى النّارِ يُسجَرون؛
كساني كه كتاب (آسماني) و آنچه را بر فرستادگان خود نازل كرديم تكذيب كردند، اما به زودي (نتيجه كار خود را) مي‌فهمند. در آن هنگام كه غلها و زنجيرها بر گردن آنان قرار گرفته و آنها را مي‌كشند.و در
آب جوشان وارد مي‌كنند، سپس در آتش دوزخ افروخته مي‌شوند!»
۱۶. «والَّذى قالَ لِولِدَيهِ افٍّ لَكُما اتَعِدانِنى ان اخرَجَ وقَد خَلَتِ القُرونُ مِن قَبلى وهُما يَستَغيثانِ اللَّهَ ويلَكَ ءامِن انَّ وَعدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقولُ ما هذا الّا اسطيرُ الاوَّلين• اولكَ الَّذينَ حَقَّ عَلَيهِمُ القَولُ فى امَمٍ قَد خَلَت مِن قَبلِهِم مِنَ الجِنّ والانسِ انَّهُم كانوا خسِرين؛
كسي كه به پدر و مادرش مي‌گويد: اف بر شما! آيا به من وعده مي‌دهيد كه من روز قيامت مبعوث مي‌شوم ؟ در حالي كه قبل از من اقوام زيادي بودند (و هرگز مبعوث نشدند) و آنها پيوسته فرياد مي‌كشند و خدا را به ياري مي‌طلبند كه واي بر تو! ايمان بياور كه وعده خدا حق است، اما او پيوسته مي‌گويد: اينها چيزي جز افسانه هاي پيشينيان نيست! آنها كساني هستند كه فرمان عذاب همراه اقوام (كافري) كه قبل از آنها از جن و انس بودند درباره آنان مسجل شده، چرا كه همگي زيانكار بودند.»
۱۷. «واصحبُ الايكَةِ وقَومُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وعيد؛
و
اصحاب الایکه (قوم
شعیب) و
قوم تبع (كه در سرزمين
یمن زندگي مي‌كردند) هر يك از آنها فرستادگان الهي را تكذيب كردند و وعده عذاب درباره آنها تحقق يافت.»
۱۸. «قُتِلَ الخَرَّصون• يَسَلونَ ايّانَ يَومُ الدّين• يَومَ هُم عَلَى النّارِ يُفتَنون• ذوقوا فِتنَتَكُم هذا الَّذى كُنتُم بِهِ تَستَعجِلون؛
كشته شوند دروغگويان (و
مرگ بر آنها!). و پيوسته سؤال مي‌كنند روز جزا چه موقع است؟! (آري) همان روزي است كه آنها را بر آتش مي‌سوزانند! بچشيد عذاب خود را، اين همان چيزي است كه درباره آن
عجله داشتيد!»
۱۹. «فَوَيلٌ يَومَذٍ لِلمُكَذّبين• الَّذينَ هُم فى خَوضٍ يَلعَبون• يَومَ يُدَعّونَ الى نارِ جَهَنَّمَ دَعًّا• هذِهِ النّارُ الَّتى كُنتُم بِها تُكَذّبون؛
واي در آن روز بر تکذيب کنندگان، همانها که در سخنان باطل به بازي مشغولند! در آن روز که آنها را بزور به سوي آتش دوزخ مي رانند! (به آنها مي گويند:) اين همان آتشي است که آن را انکار مي کرديد!»
۲۰. «لَيسَ لَوَقعَتِها كاذِبَه؛
هيچكس نمي‌تواند آن را انكار كند.»
۲۱. «ثُمَّ انَّكُم ايُّهَا الضّالّونَ المُكَذّبون؛
سپس شما اي گمراهان تكذيب كننده.»
۲۲. «ولَقَد كَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم فَكَيفَ كانَ نَكير؛
كساني كه پيش از آنها بودند (آيات الهي را) تكذيب كردند اما (ببين) مجازات من چگونه بود؟»
۲۳. «فَذَرنى ومَن يُكَذّبُ بِهذا الحَديثِ سَنَستَدرِجُهُم مِن حَيثُ لا يَعلَمون• واملى لَهُم انَّ كَيدى مَتين؛
اكنون مرا با آنها كه اين سخن را تكذيب مي‌كنند رها كن و ما آنها را از آنجا كه نمي‌دانند تدريجا به سوي عذاب پيش مي‌بريم. و به آنها مهلت مي‌دهم، چرا كه نقشه هاي من محكم و دقيق است.»
۲۴. «وذَرنى والمُكَذّبينَ اولِى النَّعمَةِ ومَهّلهُم قَليلا• انَّ لَدَينا انكالًا وجَحيما• وطَعامًا ذا غُصَّةٍ وعَذابًا اليما؛
مرا با تكذيب كنندگان صاحب نعمت واگذار، و آنها را كمي مهلت ده! كه نزد ما غل و زنجيرها (آتش) دوزخ است. و غذائي گلوگير، و عذابي دردناك!»
۲۵. «ولكِن كَذَّبَ وتَوَلّى• اولى لَكَ فَاولى؛
بلكه تكذيب كرد، و روي گردان شد. عذاب الهي براي تو شايسته تر است، شايسته تر!»
۲۶. «ويلٌ يَومَذٍ لِلمُكَذّبين؛
واي در آن روز بر تكذيب‌كنندگان.»
۲۷. «عَمَّ يَتَساءَلون• عَنِ النَّبَا العَظيم• الَّذى هُم فيهِ مُختَلِفون• كَلّا سَيَعلَمون• ثُمَّ كَلّا سَيَعلَمون؛
آنها از چه چيز از يكديگر سؤال مي‌كنند؟! از خبر بزرگ و پر اهميت (
رستاخیز). همان خبري كه پيوسته در آن اختلاف دارند. چنين نيست كه آنها فكر مي‌كنند، و به زودي مي‌فهمند. باز هم چنين نيست كه آنها مي‌پندارند، و به زودي مي‌فهمند.»
۲۸. «انَّ
بَطشَ رَبّكَ
لَشَديد• بَلِ الَّذينَ كَفَروا فى تَكذيب• واللَّهُ مِن وراهِم مُحيط؛
اي كساني كه ايمان آورده ايد هنگامي كه مي‌خواهيد با رسول خدا
نجوا كنيد قبل از آن صدقه اي (در راه خدا) بدهيد، اين براي شما بهتر و پاكيزهتر است، و اگر توانائي نداشته باشيد خداوند
غفور و
رحیم است.
شیطان بر آنها چيره شده و ياد خدا را از خاطر آنها برده است، آنها
حزب شيطانند بدانيد حزب شيطان زيانكارانند. كساني كه با خدا و رسولش
دشمنی مي‌كنند آنها در زمره ذليل ترين افرادند.»
۲۹. «الَيسَ اللَّهُ بِاحكَمِ الحكِمين؛
آيا خداوند بهترين حكم كنندگان نيست؟»
۳۰. «ارَءَيتَ ان كَذَّبَ وتَوَلّى• الَم يَعلَم بِانَّ اللَّهَ يَرى؛
به من خبر ده اگر (اين طغيانگر) تكذيب
حق كند و به آن پشت نمايد (چه سرنوشت دردناكي خواهد داشت ؟). آيا او نمي‌داند كه خداوند همه اعمالش را مي‌بيند؟!»
انذار مکذبان (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۳۶۵، برگرفته از مقاله «تهدیدشدگان (مکذبان)».
