تهدید مسیحیان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق تهدیدشدگان که در
آیات قرآن معرفی شده‌اند،
مسیحیان هستند. در این مقاله عوامل و زمینه‌های
تهدید شدن مسیحیان معرفی می‌شوند.
تهدید مسيحيان كتمان‌كننده حقايق آسمانى، از سوى
خداوند:
«ام تَقولونَ انَّ ابرهيمَ واسمعيلَ واسحقَ ويَعقوبَ والاسباطَ كانوا هودًا اونَصرى قُل ءَانتُم اعلَمُ امِ اللَّهُ ومَن اظلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهدَةً عِندَهُ مِنَ اللَّهِ ومَا اللَّهُ بِغفِلٍ عَمّا تَعمَلون؛
يا مي‌گوئيد
ابراهیم و
اسماعیل و
اسحاق و
یعقوب و
اسباط یهودی يا
نصرانی بودند بگو شما بهتر ميدانيد يا
خدا؟ (و با اينكه ميدانيد آنها يهودي و نصراني نبودند چرا حقيقت را كتمان مي‌كنيد) و چه كسي ستمگرتر از آن كس است كه
گواهی و شهادت الهي را كه نزد او است كتمان كند و
خدا از اعمال شما غافل نيست.»
تهديد مسيحيان پيمان‌شكن به
کیفر، از سوى خداوند:
«ومِنَ الَّذينَ قالوا انّا نَصرَى اخَذنا ميثقَهُم فَنَسوا حَظًّا مِمّا ذُكّروا بِهِ فَاغرَينا بَينَهُمُ العَداوةَ والبَغضاءَ الى يَومِ القِيمَةِ وسَوفَ يُنَبّئُهُمُ اللَّهُ بِما كانوا يَصنَعون؛
و از كساني كه ادعاي نصرانيت (و ياري مسيح) داشتند (نيز) پيمان گرفتيم ولي آنها قسمت قابل ملاحظه اي از آنچه به آنان تذكر داده شده بود بدست فراموشي سپردند، لذا در ميان آنها تا دامنه قيامت
عداوت و دشمني افكنديم و خداوند در آينده آنها را از آنچه انجام داده اند (و از نتايج آن) آگاه خواهد ساخت.»
مسيحيان
کافر و حق‌ناپذير، مورد
تهديد خدا به عذاب
قیامت:
۱. «نَزَّلَ عَلَيكَ الكِتبَ بِالحَقّ مُصَدّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ وانزَلَ التَّورةَ والانجيل• مِن قَبلُ هُدىً لِلنّاسِ وانزَلَ الفُرقانَ انَّ الَّذينَ كَفَروا بِايتِ اللَّهِ لَهُم عَذابٌ شَديدٌ واللَّهُ عَزيزٌ ذو انتِقام؛
(همان كسي كه) كتاب را بحق بر تو نازل كرد، كه با نشانه هاي كتب پيشين، منطبق است، و تورات و انجيل را. پيش از آن، براي هدايت مردم فرستاد، و (نيز) كتابي كه
حق را از
باطل مشخص مي‌سازد، نازل كرد، كساني كه به آيات
خدا كافر شدند، كيفر شديدي دارند، و خداوند (براي كيفر بدكاران و كافران لجوج،) توانا و صاحب
انتقام است. »
۲. «انَّ مَثَلَ عيسى عِندَ اللَّهِ كَمَثَلِ ءادَمَ خَلَقَهُ مِن تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ كُن فَيَكون• الحَقُّ مِن رَبّكَ فَلا تَكُن مِنَ المُمتَرين• فَمَن حاجَّكَ فيهِ مِن بَعدِ ما جاءَكَ مِنَ العِلمِ فَقُل تَعالَوا نَدعُ ابناءَنا وابناءَكُم ونِساءَنا ونِساءَكُم وانفُسَنا وانفُسَكُم ثُمَّ نَبتَهِل فَنَجعَل لَعنَتَ اللَّهِ عَلَى الكذِبين• انَّ هذا لَهُوَ القَصَصُ الحَقُّ وما مِن الهٍ الَّا اللَّهُ وانَّ اللَّهَ لَهُوَ العَزيزُ الحَكيم• فَان تَوَلَّوا فَانَّ اللَّهَ عَليمٌ بِالمُفسِدين؛
مثل عيسي در نزد
خدا، همچون آدم است، كه او را از
خاک آفريد، و سپس به او فرمود: موجود باش! او هم فورا موجود شد. (بنابراين،
ولادت مسیح بدون پدر، هرگز دليل بر
الوهیت او نيست). اينها حقيقتي است از جانب پروردگار تو، بنابراين، از ترديد كنندگان مباش! هر گاه بعد از
علم و دانشي كه (درباره مسيح) به تو رسيده، (باز) كساني با تو به محاجه و ستيز برخيزند، به آنها بگو: بياييد ما فرزندان خود را
دعوت كنيم، شما هم فرزندان خود را، ما
زنان خويش را دعوت نماييم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت كنيم، شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله كنيم، و
لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.»
۳. «ياهلَ الكِتبِ لا تَغلوا فى دينِكُم ولا تَقولوا عَلَى اللَّهِ الَّا الحَقَّ انَّمَا المَسيحُ عيسَى ابنُ مَريَمَ رَسولُ اللَّهِ وكَلِمَتُهُ القها الى مَريَمَ ورُوحٌ مِنهُ فَامِنوا بِاللَّهِ ورُسُلِهِ ولا تَقولوا ثَلثَةٌ انتَهوا خَيرًا لَكُم انَّمَا اللَّهُ الهٌ وحِدٌ سُبحنَهُ ان يَكونَ لَهُ ولَدٌ لَهُ ما فِى السَّموتِ وما فِى الارضِ وكَفى بِاللَّهِ وكيلا• لَن يَستَنكِفَ المَسيحُ ان يَكونَ عَبدًا لِلَّهِ ولَاالمَلكَةُ المُقَرَّبونَ ومَن يَستَنكِف عَن عِبادَتِهِ ويَستَكبِر فَسَيَحشُرُهُم الَيهِ جَميعا؛
اي
اهل کتاب در دين خود
غلو (و زياده روي) نكنيد و درباره
خدا غير از حق نگوئيد مسيح عيسي بن
مریم فقط فرستاده
خدا و كلمه (و مخلوق) او است، كه او را به مريم القا نمود و روحي (شايسته) از طرف او بود، بنابراين ايمان به
خدا و پيامبران او بياوريد و نگوئيد (خداوند) سه گانه است (از اين سخن) خودداري كنيد كه به سود شما نيست،
خدا تنها معبود يگانه است، او منزه است كه فرزندي داشته باشد (بلكه) از آن او است آنچه در آسمانها و آنچه در
زمین است و براي
تدبیر و سرپرستي آنها خداوند كافي است. هرگز مسيح از اين
استنکاف نداشت كه بنده
خدا باشد و نه
فرشتگان مقرب او (از اين استنكاف داشتند) و آنها كه از
عبودیت و
بندگی او استنكاف ورزند و
تکبر كنند به زودي همه آنها را به سوي خود محشور خواهد كرد (و در
رستاخیز بر مي‌انگيزد).»
۴. «ذلِكَ عيسَى ابنُ مَريَمَ قَولَ الحَقّ الَّذى فيهِ يَمتَرون• فاختَلَفَ الاحزابُ مِن بَينِهِم فَوَيلٌ لِلَّذينَ كَفَروا مِن مَشهَدِ يَومٍ عَظيم؛
اينست عيسي بن مريم، گفتار حقي كه در آن
تردید مي‌كنند. ولي (بعد از او) گروهها از ميان پيروان او
اختلاف كردند، واي به حال كافران از مشاهده روز بزرگ (رستاخيز).»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۳۶۲، برگرفته از مقاله «تهدیدشدگان (مسیحیان)».
