تهدید مستکبران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق تهدیدشدگان که در
آیات قرآن معرفی شده‌اند،
مستکبران هستند.
استكبار در برابر خدا، سبب
تهدید شدن به
عذاب، از جانب
خداوند:
۱. «... وامَّا الَّذينَ استَنكَفوا واستَكبَروا فَيُعَذّبُهُم عَذابًا اليمًا ولا يَجِدونَ لَهُم مِن دونِ اللَّهِ ولِيًّا ولا نَصِيرا؛
... و اما آنها را كه
استنکاف كردند و تكبر ورزيدند،
مجازات دردناكي خواهد كرد و براي خود غير از خدا
سرپرست و ياوري نخواهند يافت.»
۲. «... ولَو تَرَى اذِ الظلِمونَ فى غَمَرتِ المَوتِ والمَلكَةُ باسِطوا ايديهِم اخرِجوا انفُسَكُمُ اليَومَ تُجزَونَ عَذابَ الهونِ بِما كُنتُم تَقولونَ عَلَى اللَّهِ غَيرَ الحَقّ وكُنتُم عَن ءايتِهِ تَستَكبِرون؛
... و اگر ببيني هنگامي كه (اين)
ظالمان در شدايد
مرگ فرو رفته اند و
فرشتگان دستها را گشوده به آنان مي‌گويند جان خود را خارج سازيد امروز مجازات خوار كنندهاي در برابر دروغهائي كه به خدا بستيد و در برابر آيات او تكبر ورزيديد، خواهيد ديد، (در آن روز به حال آنها تاسف خواهي خورد»
۳.«وقالَ الَّذينَ لا يَرجونَ لِقاءَنا لَولَا انزِلَ عَلَينَا المَلكَةُ او نَرى رَبَّنا لَقَدِ استَكبَروا فى انفُسِهِم وعَتَو عُتُوًّا كَبيرا• يَومَ يَرَونَ المَلكَةَ لا بُشرى يَومَذٍ لِلمُجرِمينَ ويَقولونَ حِجرًا مَحجورا؛
و آنها كه اميدي به لقاي ما ندارند (و
رستاخیز را انكار مي‌كنند) مي‌گويند: چرا فرشتگان بر ما نازل نمي‌شوند؟ و يا پروردگارمان را با
چشم خود نمي‌بينيم ؟ آنها درباره خود تكبر ورزيدند و
طغیان بزرگي كردند. (آنها به آرزوي خود مي‌رسند) اما روزي كه فرشتگان را مي‌بينند روز
بشارت مجرمان نخواهد بود! (بلكه روز مجازات و كيفر آنان است) و مي‌گويند ما را
امان دهيد ما را معاف داريد.»
۴. «واذا تُتلى عَلَيهِ ءايتُنا ولّى مُستَكبِرًا كَان لَم يَسمَعها كَانَّ فى اذُنَيهِ وَقرًا فَبَشّرهُ بِعَذابٍ اليم؛
هنگامي كه آيات ما بر او خوانده مي‌شود مستكبرانه روي بر مي‌گرداند، گوئي آن را نشنيده، گوئي اصلا گوشهايش سنگين است! او را به عذاب دردناك بشارت ده.»
۵. «ادخُلوا ابوبَ جَهَنَّمَ خلِدينَ فيها فَبِئسَ مَثوَى المُتَكَبّرين؛
از درهاي
جهنم وارد شويد، و جاودانه در آن بمانيد، و چه بد جايگاهي است جايگاه
متکبران؟!»
۶. «وَيلٌ لِكُلّ افّاكٍ اثيم• يَسمَعُ ءايتِ اللَّهِ تُتلى عَلَيهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُستَكبِرًا كَان لَم يَسمَعها فَبَشّرهُ بِعَذابٍ اليم؛
واي بر هر دروغگوي گنهكار! كه پيوسته آيات الهي را مي‌شنود كه بر او
تلاوت مي‌شود اما از روي تكبر
اصرار بر مخالفت دارد گوئي اصلا آنرا نشنيده است، چنين كسي را به عذاب دردناك بشارت ده!»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۳۶۱، برگرفته از مقاله «تهدیدشدگان (مستکبران)».
