تهدید مجرمان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق تهدیدشدگان که در
آیات قرآن معرفی شده‌اند،
مجرمان هستند.
تهدید مجرمان، به
انتقام الهى:
«ومَن اظلَمُ مِمَّن ذُكّرَ بِايتِ رَبّهِ ثُمَّ اعرَضَ عَنها انّا مِنَ المُجرِمينَ مُنتَقِمون؛
چه كسي ستمكارتر است از آنكس كه آيات پروردگارش به او
تذکر داده شده و او از آن
اعراض كرده، مسلما ما از مجرمان انتقام خواهيم گرفت.»
تهديد شدن مجرمان، به
عذاب جهنّم:
۱. «ونَسوقُ المُجرِمينَ الى جَهَنَّمَ وِردا؛
و مجرمان را (همچون شتران تشنه‌كامي كه به سوي آبگاه ميروند) به جهنم ميرانيم.»
۲. «انَّهُ مَن يَأتِ رَبَّه مُجرِمًا فَانَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا يَموتُ فيها ولا يَحيى؛
هر كس مجرم در محضر پروردگارش حاضر شود آتش دوزخ براي اوست، كه نه در آن ميميرد و نه
زنده مي‌شود!»
۳. «فَحَقَّ عَلَينا قَولُ رَبّنا انّا لَذاقون• فَاغوَينكُم انّا كُنّا غوين• فَانَّهُم يَومَذٍ فِى العَذابِ مُشتَرِكون• انّا كَذلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمين؛
اكنون فرمان خدا بر همه ما مسلم شده، و همگي از عذاب او مي‌چشيم. (آري) ما شما را گمراه كرديم همانگونه كه خود گمراه بوديم. همه آنها (پيشوايان و پيروان گمراه) در آن روز در عذاب الهي مشتركند. (آري) ما اينگونه با مجرمان رفتار مي‌كنيم.»
۴. «انَّ المُجرِمينَ فى ضَللٍ وسُعُر؛
مجرمان در
گمراهی و شعله هاي آتشند.»
تهديد مجرمان، به
هلاکت و نابودى:
۱. «تُدَمّرُ كُلَّ شَى‌ءٍ بِامرِ رَبّها فَاصبَحوا لا يُرى الّا مَسكِنُهُم كَذلِكَ نَجزِى القَومَ المُجرِمين؛
همه چيز را به فرمان پروردگار درهم ميكوبد و نابود مي‌كند، آنها
صبح كردند در حالي كه چيزي جز خانه هاي آنها به چشم نمي‌خورد، اين گونه مجرمان را كيفر مي‌دهيم!»
۲. «الَم نُهلِكِ الاوَّلين• ثُمَّ نُتبِعُهُمُ الأخِرين• كَذلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمين؛
آيا ما اقوام (مجرم) نخستين را هلاك نكرديم؟ سپس آخرين را به دنبال آنها مي‌فرستيم. (آري) اينگونه با مجرمان رفتار مي‌كنيم.»
تهديد مجرمان، به افشاى
نیّت پليد آنان:
«يَحذَرُ المُنفِقونَ ان تُنَزَّلَ عَلَيهِم سورَةٌ تُنَبّئُهُم بِما فى قُلوبِهِم قُلِ استَهزِءوا انَّ اللَّهَ مُخرِجٌ ما تَحذَرون• لا تَعتَذِروا قَد كَفَرتُم بَعدَ ايمنِكُم ان نَعفُ عَن طَافَةٍ مِنكُم نُعَذّب طَافَةَ بِانَّهُم كانوا مُجرِمين؛
منافقان از آن بيم دارند كه آيه‌اي بر ضد آنها نازل گردد و به آنها از اسرار درون قلبشان خبر دهد، بگو:
استهزا كنيد، خداوند آنچه را از آن بيم داريد آشكار مي‌سازد! (بگو) عذر خواهي نكنيد (كه بيهوده است، چرا كه) شما پس از ايمان آوردن كافر شديد، اگر گروهي از شما را (به خاطر
توبه) مورد
عفو قرار دهيم، گروه ديگري را عذاب خواهيم كرد، زيرا آنها مجرم بودند.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۳۵۹، برگرفته از مقاله «تهدیدشدگان (مجرمان)».
