• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَلَظّی‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَلَظّی‌: (فَاَنْذَرْتُکُمْ نَاراً تَلَظّی‌)
«تَلَظّی‌» از مادّه‌ «لظی‌» (بر وزن قضا) به معنای شعله خالص است. و می‌دانیم که شعله‌های خالص و خالی از هرگونه دود، گرما و حرارت بیشتری دارد، و گاه واژه‌ «لظی‌» به خود جهنم نیز اطلاق شده است.
«تَلَظَّی» در اصل «تَتَلَظَّی» بوده، که یکی از دو «تا» برای تخفیف افتاده است.



(فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى) (و من شما را از آتشى كه زبانه مى‌كشد بیم مى‌دهم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: تلظی آتش به معنای زبانه کشیدن شعله آتش است، و مراد از آتشی که تلظی می‌کند آتش جهنم است، هم‌چنان که در جای دیگر فرمود: (کَلَّا اِنَّها لَظی‌) (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. لیل/سوره۹۲، آیه۱۴.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۷۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۷۴۰.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۹۷.    
۵. لیل/سوره۹۲، آیه۱۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    
۷. معارج/سوره۷۰، آیه۱۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۱۴.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۰۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۲۴.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۶۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَلَظّی‌»، ص۱۴۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره لیل | لغات قرآن




جعبه ابزار