تقوا و امنیت اخروی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سلامتی و
امنیت در
آخرت برای کسانی است که در
دنیا تقواپیشگی کرده باشند.
فرجامی همراه با سلامتی و
امنیت در
آخرت، پاداش
متقین است:
«ان المتقین فی جنـت وعیون• ادخلوها بسلـم ءامنین؛
به
یقین، پرهیزگاران در باغ‌ها (ی سرسبز
بهشت) و در کنار چشمه‌ها هستند.•(
فرشتگان به آنها می‌گویند: ) داخل این باغ‌ها شوید با
سلامت و امنیت!»
«جنـت عدن التی وعد الرحمـن عباده بالغیب انه کان وعده ماتیـا• لا یسمعون فیها لغوا الا سلـمـا ولهم رزقهم فیها بکرة وعشیـا• تلک الجنة التی نورث من عبادنا من کان تقیـا.
وارد باغهایی جاودانی می‌شوند که خداوند رحمان بندگانش را به آن
وعده داده است هر چند آن را ندیده‌اند مسلما وعده
خدا تحقق یافتنی است!•در آنجا هرگز گفتار لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند و جز
سلام در آن جا سخنی نیست و هر
صبح و
شام،
روزی آنان در
بهشت مقرر است.•این همان بهشتی است که به
بندگان پرهیزگار خود، به
ارث می‌دهیم.»
«ان المتقین فی مقام امین؛
(ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند.»
در این
آیات، توصیف
بهشت و نعمتهای بهشتی شده است که در آیات گذشته از آن یاد شده بود. نخست بهشت موعود را چنین توصیف می‌کند: باغهایی است جاودانی که خداوند رحمان، بندگانش را به آن وعده داده است، و آنها آن را ندیده‌اند. (ولی به آن
ایمان دارند) (جنات عدن التی وعد الرحمن عباده بالغیب).
وعده خدا حتما تحقق یافتنی است (انه کان وعده ماتیا).
پس از آن به یکی دیگر از بزرگترین نعمتهای بهشتی اشاره کرده می‌گوید: آنها هرگز در آنجا سخن لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند (لا یسمعون فیها لغوا). نه
دروغی، نه
دشنامی، نه
تهمتی نه زخم زبانی، نه سخریه‌ای و نه حتی سخن بیهوده‌ای. تنها چیزی که در آنجا مرتبا به
گوش می‌خورد
سلام است (الا سلاما). سلام به معنی وسیع کلمه که دلالت بر سلامت
روح و
فکر و
زبان و
رفتار و کردار بهشتیان دارد. سلامی که آن محیط را، بهشتی کرده و هرگونه
اذیت و
ایذاء از آن برچیده شده است. سلامی که نشانه یک محیط امن و امان، یک محیط مملو از صفا و صمیمیت و پاکی و
تقوا و
صلح و
آرامش است.
و به دنبال این
نعمت به نعمت دیگری اشاره می‌کند می‌گوید: هر
صبح و
شام روزی آنها در
بهشت در انتظارشان است (و لهم رزقهم فیها بکرة و عشیا).
پس از توصیف اجمالی بهشت و نعمتهای مادی و معنوی آن، بهشتیان را در یک جمله کوتاه معرفی کرده می‌گوید: این همان بهشتی است که ما به
ارث به
بندگان پرهیزگار می‌دهیم (تلک الجنة التی نورث من عبادنا من کان تقیا). و به این ترتیب کلید در بهشت با تمام آن نعمتها که گذشت چیزی جز
تقوا نیست.
گرچه تعبیر به عبادنا (بندگان ما) اشاره اجمالی به
ایمان و تقوا دارد ولی اینجا جایی نیست که به اشاره اجمالی اکتفاء شود، بلکه با صراحت باید این
حقیقت بیان گردد که بهشت تنها جای پرهیزکاران است. باز در اینجا به کلمه ارث برخورد می‌کنیم که معمولا به اموالی گفته می‌شود که از کسی به دیگری بعد از مرگش انتقال می‌یابد، در حالی که بهشت مال کسی نبوده و انتقالی ظاهرا در کار نیست.
قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «امنیت اخروی».
