تَقْرِضُ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَقْرِضُ: (وَاِذَا غَرَبَتْ تَّقْرِضُهُمْ ذاتَ الشِّمَالِ)«تَقْرِضُ» که معنای «قطع کردن» و بریدن دارد،
مفهوم ماموریت را در بر دارد، و از این گذشته «تَقْرِضُ» قطع و پایان را که در مفهوم غروب نهفته است نیز، مشخص میکند.
(وَ تَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَاوَرُ عَن كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَ إِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَ هُمْ فِي فَجْوَةٍ مِّنْهُ ذَلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ مَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُ وَلِيًّا مُّرْشِدًا) (و اگر در آنجا بودى
خورشید را مىديدى كه به هنگام طلوع، به سمت راست غارشان متمايل مىگردد؛ و به هنگام غروب، به سمت چپ؛ و آنها در فراخنايى از آن غار قرار داشتند؛ اين از نشانههاى خداست. هر كس را
خدا هدايت كند، هدايت يافته واقعى اوست؛ و هر كس را گمراه نمايد، هرگز سرپرست و راهنمايى براى اونخواهى يافت.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: كلمه
قرض به معناى قطع و بريدن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَقْرِضُ»، ص۱۳۷.