مفسر تفسیر خویش را به شیوه روائی تالیف نموده است و آیاتقرآن کریم را از طریق روایات و اخبار وارده از اهل بیت (علیهم‌السّلام)تفسیر و تاویل کرده است. و نیز نسخه‌ای از این تفسیر روائی نزد کراچکی (م ۴۴۹ ق) بوده و از تفسیر مذکور در کتاب خود کنز الفوائد که به کنزالکراجکی هم شهرت دارد نقل نموده است. و نـیـز نسخه‌ای دیگر نزد شیخ شرف الدین بوده که در کتاب خود تاویل الایات از تفسیر مفسر نقل می‌کند. هـمـچـنین ابن شهر آشوب مازندرانی (م ۵۸۸ ق) نسخه‌ای از این تفسیر در اختیار داشت که در کتاب خود مناقب آل ابی طالب و کتاب دیگرش نخب المناقب نقل می‌نماید. این تفسیر از تفسیرهای مهم شیعی است که از آغاز تالیف مورد توجه بوده و از منابع مهم مفسران و محدثین بوده است. آقابزرگ تهرانی در طبقات اعلام الشیعه از آن نام برده است.
