تعهد حوا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عهد و
پیمان آدم و
حوا (علیهماالسّلام) با
خدا در
زمان بارداری حوا، مبنی بر
شکرگزاری به درگاه وی، در صورت دارا
شدن فرزند صالح از
آیات زیر استفاده می‌شود.
«هو الذی خلقکم من نفس وحدة وجعل منها زوجها لیسکن الیها فلما تغشــها حملت حملا خفیفـا فمرت به فلما اثقلت دعوا الله ربهما لـئن ءاتیتنا صــلحـا لنکونن من الشـکرین؛
او خدایی است که (همه) شما را از یک فرد آفرید؛ و همسرش را نیز از جنس او قرار داد، تا در کنار او بیاساید. سپس هنگامی که با او
آمیزش کرد، حملی سبک برداشت، که با وجود آن، به کارهای خود ادامه می‌داد؛ و چون سنگین شد، هر دو از
خداوند و
پروردگار خود خواستند اگر فرزند صالحی به ما دهی، از شاکران خواهیم بود».
در
مجمع‌البیان آمده است. منظور از نفس واحده، آدم و زوجها
حوا است.
حوا (علیهاالسّلام) به عهد خویش با خدا (سپاسگزاری از او، در صورت اعطای فرزند صالح)
عمل نکرد.
«هو الذی خلقکم من نفس وحدة وجعل منها زوجها لیسکن الیها فلما تغشــها حملت حملا خفیفـا فمرت به فلما اثقلت دعوا الله ربهما لـئن ءاتیتنا صــلحـا لنکونن من الشـکرین• فلما ءاتـهما صــلحـا جعلا له شرکاء فیما ءاتـهما فتعــلی الله عما یشرکون؛
اما هنگامی که خداوند فرزند صالحی به آنها داد، (موجودات دیگر را در این موهبت مؤثر دانستند؛ و) برای خدا، در این
نعمت که به آنها بخشیده بود، همتایانی قائل شدند؛ خداوند برتر است از آنچه همتای او قرار می‌دهند».
در
فرزنددار شدن خود براى خدا
شریک قرار دادند، و جهتش اين بود كه علاقه و
شفقت به آن فرزند ايشان را وادار كرد تا به هر سببى غير خدا دست آويخته، و در برابر هر چيزى غير خدا
خاضع شوند، با اينكه با خدا شرط كرده بودند كه از شاكرين او باشند، و
نعمت او و ربوبيتش را
کفران نكنند، ليكن عهد خود را شكستند، و شرط خود را ناديده گرفتند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حوا»
