• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَعْثَوْا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: تَعْثَوْا (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: عثو (مفردات‌قرآن)، عیث (مفردات‌نهج‌البلاغه)، فساد.


تَعْثَوْا: (وَ لا تَعْثَوْا فِی الاَرْضِ مُفْسِدِینَ)
[۱] اعراف/سوره۷، آیه۷۴.    
[۲] عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۶.    

«تَعْثَوْا» از مادّه‌ «عثی» به معنای تولید فساد است؛
[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۶.    
[۴] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۸۲.    
منتها این ماده بیشتر به مفاسد اخلاقی و معنوی گفته می‌شود در حالی‌که مادّه‌ «عیث» به‌ مفاسد حسّی اطلاق می‌گردد.
بنابراین، ذکر کلمه‌ «مُفْسِدِین» بعد از جمله‌ «لاتَعْثَوْا» به عنوان تاکید می‌باشد؛ زیرا هر دو یک معنا را می‌رسانند.
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۲۸۴.    
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۲۸۶.    



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با تَعْثَوْا:

۱.۱ - آیه ۷۴ سوره اعراف

(وَ اذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاء مِن بَعْدِ عَادٍ وَ بَوَّأَكُمْ فِي الأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورًا وَ تَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتًا فَاذْكُرُواْ آلاء اللّهِ وَ لاَ تَعْثَوْا فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ)
[۷] اعراف/سوره۷، آیه۷۴.    
(و به خاطر بياوريد هنگامى كه شما را جانشينان قوم عاد قرار داد، و در زمين مستقر ساخت، كه در دشت‌هايش، قصرها براى خود بنا مى‌كنيد؛ و در كوه‌ها، براى خود خانه‌ها مى‌تراشيد. بنابراين، نعمت‌هاى خدا را متذكّر شويد؛ و در زمین، به فساد نكوشيد.»)
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۶۰.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: ماده عثی هم به معنای فساد تفسیر شده، و هم به معنای اضطراب و مبالغه آمده است. راغب در مفردات می‌گوید: عیث و عثی با اینکه دو ماده هستند از جهت معنا به هم نزدیک هستند، مانند جذب و جبذ، چیزی که هست ماده عیث بیشتر در فسادهایی گفته می‌شود که محسوس باشد، به خلاف ماده عثی که بیشتر در فسادهای معنوی و غیر حسی به کار برده می‌شود، مانند آیه‌ (وَ لا تَعْثَوْا فِی الْاَرْضِ مُفْسِدِینَ)
[۹] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۶.    
[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۲۹.    
[۱۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۸۲.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۵۸.    
[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۲۹۲.    
)

۱.۲ - آیه ۳۶ سوره عنکبوت

(وَ إِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ ارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ لَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ)
[۱۴] عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۶.    
(و ما به سوى «مدین»، برادرشان «شعیب» را فرستاديم؛ گفت: «اى قوم من! خدا را بپرستيد، و به روز بازپسين ایمان بياوريد، و در زمين به فساد نكوشيد.»)
[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۰۰.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در این آیه حکایت می‌کند که شعیب مردم را به عبادت خدا، یعنی به توحید می‌خواند، و اینکه به معاد معتقد شوند، چون رجای آخرت همان اعتقاد به معاد است، و اینکه در زمین فساد نکنند، و- به طوری‌که بعضی‌
[۱۶] حقی، اسماعیل بن مصطفی، روح البیان، ج۶، ص۴۶۸.    
از مورخین در تاریخ قوم مدین گفته‌اند- عمده‌ترین فسادانگیزی آنان در زمین عبارت بوده از کم‌فروشی و خیانت در کیل و وزن.
[۱۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۸۶.    
[۱۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۲۶.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۵۶.    
[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۵.    
)

۱. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۷۴.    
۲. ↑ عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۶.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۶.    
۴. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۸۲.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۲۸۴.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۲۸۶.    
۷. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۷۴.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۶۰.    
۹. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۶.    
۱۰. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۲۹.    
۱۱. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۸۲.    
۱۲. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۵۸.    
۱۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۲۹۲.    
۱۴. ↑ عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۶.    
۱۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۰۰.    
۱۶. ↑ حقی، اسماعیل بن مصطفی، روح البیان، ج۶، ص۴۶۸.    
۱۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۸۶.    
۱۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۲۶.    
۱۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۵۶.    
۲۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۵.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَعْثَوْا»، ص۱۳۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره اعراف | لغات سوره عنکبوت | لغات قرآن
جعبه ابزار