تصدیق به معنای اسناد چيزى به چيز ديگر به ايجاب يا به سلب و تصدیقبدیهی، تصدیقی است که خودبخود روشن و معلوم باشد و احتیاجی به اثبات نداشته باشد، مانند تصدیق به اینکه «اجتماع نقیضین محال است»، «کلّ اعظم از جزء خود است»، «دو مقدار مساوی با مقدار سوم خود مساویند». «و مثال تصدیقبدیهی دانستن آنکه مردم هست... و مثال تصدیق مکتسب دانستن به یقین که فرشته هست».