تصدیق به معنای اسناد چيزى به چيز ديگر به ايجاب يا به سلب و تصدیق بدیهی، تصدیقی است که خودبخود روشن و معلوم باشد و احتیاجی به اثبات نداشته باشد، مانند تصدیق به اینکه «اجتماع نقیضین محال است»، «کلّ اعظم از جزء خود است»، «دو مقدار مساوی با مقدار سوم خود مساویند». «و مثال تصدیق بدیهی دانستن آنکه مردم هست... و مثال تصدیق مکتسب دانستن به یقین که فرشته هست».
