• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تسمیة الشیء باسم آلته

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تسمیة الشیء باسم آلته، یعنی ذکر اسم آلت و اراده اثر ناشی از آن؛ از اقسام مجاز لغوی است.



یکی از اقسام مجاز لغوی «تسمیة الشی ء باسم آلته» است. برخی از علما آن را از علاقات مجاز (آلیت) شمرده‌اند که مقصود، آوردن اسم آلت و اراده اثر ناشی از آن است؛

۱.۱ - مثال

(واجعل لی لسان صدق فی الآخرین)؛ "و برای من در (میان) آیندگان آوازه نیکو گذار". در این آیه «لسان» به کار رفته و مقصود چیزی است که از زبان برمی آید؛ یعنی سخن گفتن. پس لسان (آلت سخن) بر سخن اطلاق شده است.


۱. شعراء/سوره۲۶، آیه۸۴.    
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۶.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تسمیة الشیء باسم آلته».    



جعبه ابزار