• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تساقط (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: قاعدۀ تساقط.


تساقط به ترک عمل به مدلول هر دو دلیل متعارضِ متعادل اطلاق می‌شود.



تساقط، به معنای نادیده گرفتن دو دلیل متعارض و عمل نکردن به آنها است. مشهور اصولیون در جایی که دو دلیل با هم تعارض نمایند و هیچ یک بر دیگری رجحان نداشته باشد، به تساقط معتقد شده‌اند.


برای مثال، در جایی که دو دلیل درباره نماز جمعه وارد شده و یکی بر وجوب و دیگری بر حرمت آن دلالت نماید و هیچ کدام بر دیگری رجحان نداشته باشد، مشهور اصولیون گفته اند:که هر دو دلیل سقوط می کرده و به اصول عملی مراجعه می شود؛ همان گونه که اگر هیچ دلیلی نسبت به آن وجود نداشت، چنین عمل می‌شد.
[۴] البحث فی رسالات عشر، قدیری، محمد حسن، ص ۳۷۹.



۱. بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج ۷، ص ۱۵۸.    
۲. انوارالاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج ۳، ص ۵۲۳.    
۳. المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج ۶، ص ۱۳۳.    
۴. البحث فی رسالات عشر، قدیری، محمد حسن، ص ۳۷۹.
۵. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج ۲، ص ۱۹۶.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۰۷، برگرفته از مقاله «تساقط».    


رده‌های این صفحه : اصول فقه | تعارض ادله | قواعد اصولی




جعبه ابزار