• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ترکیب اتحادی (اصول)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ترکیب اتحادی به ترکیبِ از بین برنده وجود استقلالی اجزا اطلاق می‌شود.


ترکیب اتحادی، مقابل ترکیب انضمامی است و به ترکیبی گفته می‌شود که اجزای آن، به طور جداگانه وجود مستقلی ندارند؛ به بیان دیگر، ترکیب اتحادی، میان دو یا چند امری است که در تقرر وجودی ، متحد باشند؛ یعنی همه به یک وجود، موجود باشند، مانند: نوع ، که مرکب از جنس و فصل است.
و مانند ترکیب میان ذات و مبدا اشتقاق در عناوین اشتقاقی، مثل: ترکیب میان ذات و مبدا علم در « عالم ».
[۱] آراؤنا فی اصول الفقه، طباطبایی قمی، تقی، ج۱، ص۲۳۸.    
[۲] فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۲، ۱، ص (۴۰۸-۴۰۶).    
[۳] مناهج الوصول الی علم الاصول، خمینی، روح الله، ج۲، ص۱۱۸.    
[۴] تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۳۸۴.    


عده‌ای از اصولیون اعتقاد دارند ترکیب در باب اجتماع امر و نهی ، ترکیب انضمامی است، ولی ترکیب در باب تعارض ، اتحادی است و این دو از این نظر با هم تفاوت دارند.
[۵] تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۴، ص۱۶۴.    

بعضی از اصولی‌ها گفته‌اند اگر ترکیب در باب اجتماع امر و نهی، اتحادی باشد، نتیجه آن، امتناع ، و اگر انضمامی باشد، نتیجه آن جواز اجتماع می‌باشد.
[۶] فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۲، ص۵۴.


۱. ↑ آراؤنا فی اصول الفقه، طباطبایی قمی، تقی، ج۱، ص۲۳۸.    
۲. ↑ فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۲، ۱، ص (۴۰۸-۴۰۶).    
۳. ↑ مناهج الوصول الی علم الاصول، خمینی، روح الله، ج۲، ص۱۱۸.    
۴. ↑ تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۳۸۴.    
۵. ↑ تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۴، ص۱۶۴.    
۶. ↑ فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۲، ص۵۴.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۰۴، برگرفته از مقاله «ترکیب اتحادی».    


رده‌های این صفحه : اجتماع امر و نهی | اصطلاحات اصولی | اصول فقه | تزاحم | تعارض ادله
جعبه ابزار