تخوم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

تُخوم (به ضم تاء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای حدود و مرزها می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص ویژگی‌های برخی از ملائکه از این واژه استفاده نموده است.

---

تُخوم (به ضم تاء) به معنای حدود و مرزها آمده است. در اقرب الموارد آمده است: تخم (بر وزن عقل و قفل) انتهاء هر قریه یا زمین‌ است؛ و جمع آن تُخوم بر وزن عقول است.

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره ملائکه فرموده است: «و منهم من قد خرقت اقدامهم تخوم الارض السفلی؛ بعضی از ملائکه که قدم‌های آن‌ها، آخرهای زمین پایین را شکافته، (و از آن بیرون رفته است).»

---

این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---