• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حقر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حقارت.


حقر از واژگان نهج البلاغه به معنای ذلّت و خواری است. حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با صفات بد از این واژه استفاده نموده است.



حقر به معنای ذلّت و خواری به معنی کوچک شمردن نیز آید. تحقیر: خوار شمردن، «احتقار» حقیر شدن، «حقیر» خوار و ذلیل «محقور» خوار شده.


حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با صفات بد فرموده: ««و یستکثر من طاعته ما یحقره من طاعة غیره»» (طاعتى را كه اگر ديگران انجام دهند، كوچک مى‌شمرد از خودش بزرگ مى‌داند) (شرح‌های خطبه:)
حضرت (علیه‌السلام) در وصف رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرموده: ««قد حقّر الدنیا و صغّرها و اهون بها و هوّنها و علم انّ الله زواها عنه اختیارا و بسطها لغیره احتقارا»» (آن حضرت دنیا را حقیر شمرد و کوچک دانست و آن را خوار کرد و بر خود آسان نمود و دانست که خداوند دنیا را از روی اختیار از وی گرفته و برای حقارتش بر دیگران گسترده است.(شرح‌های خطبه:)
««و کلّ‌ نعیم دون الجنّة فهو محقور»» (هر نعمتى در برابر بهشت حقير و كوچک است) (شرح‌های حکمت:)


۱. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۲۷۵.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۸۹.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۱۳، خطبه ۱۴۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۹۰، خطبه ۱۵۰.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۸، خطبه ۱۵۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۷۵.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۵۵.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۵۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۲۵۱.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۲۳۴.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۶۰.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۵۰، خطبه ۱۰۸.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۱۴، خطبه ۱۰۷.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۲، خطبه ۱۰۹.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۳۹.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۲۲.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۲۳.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۶۰۸.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۳۷۳.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۱۷.    
۲۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۷۴، حکمت ۳۷۷.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۴۷، حکمت ۳۸۷.    
۲۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۴، حکمت ۳۸۷.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۳۵.    
۲۵. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۳۶.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۳۶.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۱۸۸.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۷۶.    
۲۹. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۳۳۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حقر»، ج۱، ص۲۸۹.    






جعبه ابزار