تحزین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تحزین،
قرائت
قرآن با صدای
حزین
است.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۱.۱ - حدیثی از امام صادق
۱.۲ - نظر سیوطی
۲ - پانویس
۳ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
«تحزین» یعنی
رقیق
و نازک کردن
صدا
هنگام قرائت
قرآن
، به گونهای که گویا قاری قرآن اندوهگین است و بر اثر
خشوع
و
خضوع
، حالتی نزدیک به
گریه
دارد. این حالت اگر به دور از
ریا
باشد، پسندیده است.
۱.۱ - حدیثی از امام صادق
امام صادق علیهالسّلام
فرموند: «ان القرآن نزل بالحزن فاقرؤوه بالحزن؛ قرآن با
حزن
نازل شده است؛ پس آن را با حزن بخوانید! »
۱.۲ - نظر سیوطی
سیوطی
در الاتقان این نوع قرائت قرآن را
بدعت
و
حرام
میداند.
[۱]
سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۶۴۲
.
[۲]
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۵۱.
[۳]
فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص۳۳۵.
۲ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۶۴۲
.
۲.
↑
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۵۱.
۳.
↑
فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص۳۳۵.
۳ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تحزین».
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری