• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تبیین اخبات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آرای مفسّران در تفسیر آیات مربوط به اِخبات به هم نزدیک است؛ امّا در تعبیرها و برداشت آزاد آنان از آیات، با توجّه به معانی اصلی و مجازی اِخبات و نیز قبل و بعد آیات، اندکی تفاوت وجود دارد؛ بنابراین، مفهومی که از اِخبات ارائه داده‌اند نیز متفاوت‌است:



برخی، مقصود از اِخبات درآیات ۲۳ سوره هودو ۳۵-۳۴ سوره حجرا اطمینان به خدا دانسته‌اند؛ چنان اطمیـنانی که به واسطه آن، ایمان جای‌گرفته در قلب انسان متزلزل نشود و شک و زیغ به آن راه نیابد؛ هم‌چون زمین مطمئنّی که آن‌چه بر آن مستقر شود، با ثبات و بدون تزلزل نگه‌می‌دارد.
[۳] المنار، ج‌۱۲، ص‌۵۷.

بعضی، اِخبات را خضوع، خشوع و انابه مستمر و مداوم با حالتی یک‌نواخت و یک‌سان و بدون نقصان در برابر پروردگار و برای عبادت پروردگار از غیر او بریدن و به‌سوی او منقطع شدن دانسته‌اند.
[۶] الکشاف، ج۲، ص‌۳۸۷.
[۷] تفسیر ابن‌عربی، ج‌۱، ص‌۵۵۸.
[۸] مجمع‌البیان، ج‌۵، ص‌۲۳۰.

برخی اِخبات را هم چون موارد پیشین به حصول طمأنینه و خضوع در برابر خدا تفسیر کرده؛ امّا آن را نتیجه ایمان و عمل صالح دانسته‌اند.
[۱۰] مجمع‌البیان، ج‌۵، ص‌۲۳۰.
[۱۱] التحقیق، ج‌۳، ص‌۸.

گروهی نیز اِخبات را به تسلیم قلبی مطلق، بی‌چون و چرا و بدون قید و شرط برای خدا تفسیر کرده و جمله «و‌اَخبَتوا اِلی رَبِّهِم»را در مقام بیان تأثیر حالات قلبی و معنوی در پاداش انسان و نیز قبولی ایمان و عمل دانسته‌اند؛ بنابراین، اِخبات را شرط کارساز بودن ایمان و‌عمل‌و‌سرانجام ورود و خلود در بهشت می‌دانند.
[۱۳] راهنما، ج۸، ص۶۱.
[۱۴] تفسیر نور، ج۵، ص۲۹۳.
[۱۵] الفرقان، ج۱۲‌ـ‌۱۱، ص۲۶۸.



به نظر عدّه‌ای، مقصود از اِخبات، همانند مورد پیش گفته همان تسلیم است با این توضیح که تسلیم، از بالاترین اخلاق حمیده و حتّی برتر از مقام رضا به امور تکوینی و تشریعی است.
صاحب این نظر یادآور می‌شود که اِخبات در کلام امام صادق(علیه السلام)به تسلیم تفسیر شده است
[۱۶] اطیب البیان، ج‌۷، ص‌۳۳.
: «أتدرون ما‌التسلیم... هو واللّه الإخبات».
برخی با طرح مباحث اخلاقی و با نگاه عرفانی، از آیه «و‌بَشِّرِ المُخبِتین»، بحث کرده و به تبیین اِخبات پرداخته‌اند.
اِخبات از دیدگاه یاد‌شده، یکی از ابواب ده‌گانه کمال و باطن شمرده شده
[۱۹] شرح منازل السائرین، ص‌۲۷.
[۲۰] شرح منازل السائرین، ص‌۱۰۰.
که پس از قطع علایق و رفع موانع و اصلاح قوای نفس، به روی سالک گشوده می‌شود.
[۲۱] شرح منازل السائرین، ص‌۲۷.
[۲۲] شرح منازل السائرین، ص‌۱۰۰.

و نیز از نخستین مراحل طمأنینه دانسته شده که عبارت از ورود سالک به موضع و مقام امن، انس و سکون به پروردگار است؛ به‌گونه‌ای که سالک، از برگشت به علایق نفس و پریشانی احوال و نیز از تردید در قصد و ادامه سیر، به‌سبب انس و سکون به پروردگار در امان باشد.
[۲۳] شرح منازل السائرین، ص‌۱۱۶.



۱. هود/سوره۱۱، آیه۲۳.    
۲. حج/سوره۲۲، آیه۳۵-۳۴.    
۳. المنار، ج‌۱۲، ص‌۵۷.
۴. المیزان، ج‌۱۰، ص‌۱۹۳.    
۵. التبیان، ج‌۵، ص‌۴۶۷.    
۶. الکشاف، ج۲، ص‌۳۸۷.
۷. تفسیر ابن‌عربی، ج‌۱، ص‌۵۵۸.
۸. مجمع‌البیان، ج‌۵، ص‌۲۳۰.
۹. التبیان، ج‌۵، ص‌۴۶۶.    
۱۰. مجمع‌البیان، ج‌۵، ص‌۲۳۰.
۱۱. التحقیق، ج‌۳، ص‌۸.
۱۲. هود/سوره۱۱، آیه۲۳.    
۱۳. راهنما، ج۸، ص۶۱.
۱۴. تفسیر نور، ج۵، ص۲۹۳.
۱۵. الفرقان، ج۱۲‌ـ‌۱۱، ص۲۶۸.
۱۶. اطیب البیان، ج‌۷، ص‌۳۳.
۱۷. الکافی، ج‌۱، ص‌۳۹۱.    
۱۸. حج/سوره۲۲، آیه۳۴.    
۱۹. شرح منازل السائرین، ص‌۲۷.
۲۰. شرح منازل السائرین، ص‌۱۰۰.
۲۱. شرح منازل السائرین، ص‌۲۷.
۲۲. شرح منازل السائرین، ص‌۱۰۰.
۲۳. شرح منازل السائرین، ص‌۱۱۶.



دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله اخبات.    


رده‌های این صفحه : تفسیر | قرآن شناسی | واژگان قرآنی




جعبه ابزار