• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تبرج الجاهلیة

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



روزگار عرب پیش از اسلام را زمان جاهلیت می گویند و از آن به مناسبت در برخى ابواب فقه سخن رفته است.



عنوان جاهلیّت به مقطعى از تاریخ عرب (حدود دو قرن ) پیش از ظهور اسلام و بعثت پیامبر صلّى الله علیه و آله- که بت پرستی و نیز جهل و خرافه گرایى از شاخصه‌هاى بارز آن به شمار مى‌رود- اطلاق مى‌گردد.


واژه الجاهلیّة، مأخوذ از ریشه ج ه ل، ترکیبی از اسم فاعل «الجاهل» و پسوند «یّة» است که ظاهراً بر اسم معنا یا اسم جمع دلالت می‌کند.


در آیه ۳۳ سوره احزاب (... ولاتَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجاهِلیَّةِالاُولی '...)، همسران پیامبر ــ و سایر زنان مؤمن ــ از تبرّج به شیوه جاهلیان نهی شده اند. مراد از «تبرّج الجاهلیّة» در این آیه، تکبر آنان در راه رفتن یا آشکار کردن زینتهایشان برای مردان، همانند زنان جاهلی، است.


(۱) قرآن.
(۲) زمخشری،‌ تفسیر کشاف.
(۳) طبرسی، تفسیر مجمع البیان.
(۴) طبری، تفسیر جامع البیان.
(۵) محمد بن حسن طوسی، التبیان فی تفسیرالقرآن، چاپ احمد حبیب قصیر عاملی، بیروت.


۱. طبری، تفسیر جامع البیان،‌ ج۲۰،‌ ص۲۶۰.    
۲. محمد بن حسن طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص۳۳۹، چاپ احمد حبیب قصیر عاملی، بیروت.    
۳. زمخشری، تفسیر کشاف، ج۳، ص۵۳۷.    
۴. طبرسی، تفسیر مجمع البیان،‌ ج۸، ص۱۵۵.    



دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «جاهلیت»، شماره۴۴۴۳.    






جعبه ابزار