تب (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تب از عناوینی است که در برخی عناوین
فقه از آن نام برده شده است.
تب به یک
بیماری معروف گفته می شود.
از آن در بابهاى
طهارت،
تجارت و
وصیت به مناسبت سخن رفته است
بنابر قول برخى، انسان در بیمارى منجر به
مرگ نمى‌تواند در افزون بر یک سوم از اموال خود تصرف کند؛ بدین صورت که آن را رایگان به دیگرى ببخشد.
در اینکه چه نوع بیمارى اى مانع
تصرف مى باشد اختلاف است. برخى ملاک را بیمارى خطرناک دانسته و تب مستمر را از مصادیق آن شمرده اند.
تب دار بودن
برده عیب محسوب مى‌شود؛ ازاین‌رو، خریدار در صورت
جهل به آن مى تواند معامله را
فسخ کند.
سزاوار است براى مداواى بیمار تب دار، آب بر بدن او بریزند و در صورت دشوار بودن این عمل دستهاى او را درون آب سرد فرو برند.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج ۲، ص ۳۲۴.
