• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تالیات (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: تالیات (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: تلاوت (مفردات‌قرآن)، تلاوت (مفردات‌نهج‌البلاغه)، تلاوت.


تالیات: (فَالتَّالِیاتِ ذِکْراً)
«تالیات» از مادّه‌ «تلاوت»، جمع‌ «تالی» به معنای گروه‌هایی است که اقدام به تلاوت چیزی می‌کنند. قابل توجّه این که به گفته بعضی از ارباب لغت جمع «تالی»، «تالیات» است و جمع «تالیة»، «توالی».
[۱] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۷.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۷۰.    
[۳] صافات/سوره۳۷، آیه۳.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۲۱.    



(فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا) (و تلاوت‌كنندگان پياپى آيات الهى)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۶.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تاليات از ماده تلاوت است كه به معناى خواندن است. درباره تالیات بعضی‌ گفته‌اند: مراد از آن، ملائکه‌ای هستند که وحی را بر پیامبران می‌خواندند. و بعضی‌ هم گفته‌اند: مراد از آن فرشتگانند که کتابی را می‌خوانند که خدای تعالی حوادث عالم را در آن نوشته و بعضی‌ دیگر گفته‌اند: جماعت قاریان قرآنند که آن را در نماز می‌خوانند.
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۷۹.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۲۰.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۵۴.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۹۶.    
)

۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۷.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۷۰.    
۳. ↑ صافات/سوره۳۷، آیه۳.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۲۱.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۶.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۷۹.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۲۰.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۵۴.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۹۶.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تالیات»، ص۱۱۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره صافات | لغات قرآن
جعبه ابزار