• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَئق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: تَئْق (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: فیض (مفردات‌قرآن)، تَفیضُ (لغات‌قرآن).


تَئق (به فتح تا و سکون همزه) از مفردات نهج البلاغه، به معنای پُر شدن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف اسلام از این واژه استفاده نموده است.
این واژه یک‌بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


تَئق (بر وزن عقل) به معنای پُر شدن آمده است.
[۱] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۴۲.    
[۲] شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۱۵۱.    

چنان‌که گفته می‌شود: «تَئِقَ الحَوض: امتَلَأَ.»
[۳] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۰، ص۳۱.    


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - أَتْأَقَ - خطبه ۱۹۸ (اسلام)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در توصیف اسلام فرموده است:
«وَ هَدَمَ أَرْكانَ الضَّلالَةِ بِرُكْنِهِ، وَ سَقَى مَنْ عَطِشَ مِنْ حِياضِهِ، وَ أَتْأَقَ الْحِياضَ بِمَواتِحِهِ.»
[۴] سید ضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۹۸، خطبه ۱۹۸.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۰۰، خطبه ۱۹۳.    
[۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۱۴، خطبه ۱۹۸.    

«خداوند ضلالت را با رکن اسلام منهدم کرد و عطشان را از حوض‌های آن آب داد، و حوض‌ها را برای آب برداران پُر کرد.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۹.    
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۰۷.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۲۰.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۸۸.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۲۸۸.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۹۱.    
)
«ماتح»: کسی است که از حوض، آب بر می‌دارد.


این واژه یک‌بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.

۱. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۴۲.    
۲. ↑ شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۱۵۱.    
۳. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۰، ص۳۱.    
۴. ↑ سید ضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۹۸، خطبه ۱۹۸.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۰۰، خطبه ۱۹۳.    
۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۱۴، خطبه ۱۹۸.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۹.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۰۷.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۲۰.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۸۸.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۲۸۸.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۹۱.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تَئق»، ص۱۶۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 198 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار