گمراهان برای ایجاد فتنه و منحرف کردن مردم از راه حق، برخلاف مضامین درست قرآن سراغ تاویل باطل یا مذموم می‌روند و آیات قرآن را طبق خواسته‌های شیطانی، بر مقاصد گمراه کننده خود حمل می‌کنند؛
چنان که آیه ۷ سوره آل عمران از تاویل اهل ضلالت نکوهش کرده است: (... فاما الذین فی قلوبهم زیغ فیتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة وابتغاء تاویله…)؛ "اما کسانی که در دلهایشان انحراف است برای فتنه جویی و طلب تاویل آن (به دلخواه خود) از متشابه آن پیروی می‌کنند".
عده‌ای آیات قرآن را طبق مراد و مذهب خویش تاویل کرده، از معانی اصلی خود می‌گردانند؛ چنان که باطنیان مراد از (اقیموا الصلاة) را اطاعت از امام، یا مراد از «صوم» را نگهداری اسرار، و بهشت را کنایه از علم و عقل، و جهنم را کنایه از جهل می‌گیرند.
