بی‌تقوایی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آثار بی‌تقوایی که خداوند در
آیات قرآن به آنها اشاره شده، عبارتند از:
بی تقوایی مردمان، عامل پیدایش تفرقه‌های دینی:
«وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ • فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ؛
و این
امت شما امت واحدی است و من پروردگار شما هستم پس، از مخالفت فرمان من بپرهیزید! اما آنها کارهای خود را در میان خویش به پراکندگی کشاندند، و هر گروهی به راهی رفتند (و عجب اینکه) هر گروه به آنچه نزد خود دارند خوشحالند!»
همجنس بازی و انحرافات جنسی، از آثار بی تقوایی:
۱. «وَجَاءهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُواْ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ قَالَ يَا قَوْمِ هَؤُلاء بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ ...؛
قوم او (بقصد مزاحمت میهمانان) به سرعت به سراغ او آمدند (و قبلا کارهای بد انجام می‌دادند) گفت: ای قوم من! اینها دختران منند برای شما پاکیزه ترند! (با آنها
ازدواج کنید و از زشتکاری چشم بپوشید! ) از خدا بترسید....»
۲. «إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ • أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ؛
هنگامی که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟! آیا در میان جهانیان، شما به سراغ جنس ذکور می‌روید (و همجنس بازی می‌کنید، آیا این زشت و ننگین نیست؟!)»
بی تقوایی، زمینه ساز
تکذیب رسالت
پیامبران:
۱. «كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ • إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ؛
قوم نوح رسولان را تکذیب کردند، هنگامی که برادرشان
نوح به آنان گفت: آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!»
۲. «كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ • إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ؛
قوم ثمود رسولان (خدا) را تکذیب کردند، هنگامی که
صالح به آنان گفت: آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!»
۳. «كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ • إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ؛
قوم لوط فرستادگان (خدا) را تکذیب کردند، هنگامی که برادرشان
لوط به آنان گفت: آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!»
۴. «كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ • إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ؛
اصحاب ایکه (شهری نزدیک
مدین) رسولان (خدا) را تکذیب کردند، هنگامی که
شعیب به آنها گفت: آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!»
بی تقوایی
قابیل، عامل پذیرفته نشدن
قربانی او در پیشگاه خداوند:
«وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ؛
و داستان دو فرزند
آدم را به حق بر آنها بخوان: هنگامی که هر کدام، کاری برای
تقرب (به پروردگار) انجام دادند اما از یکی پذیرفته شد، و از دیگری پذیرفته نشد (برادری که عملش مردود شده بود، به
برادر دیگر) گفت: به خدا سوگند تو را خواهم کشت! (برادر دیگر) گفت: (من چه گناهی دارم؟ زیرا) خدا، تنها از
پرهیزگاران می‌پذیرد!»
بی تقوایی، زمینه ساز
انحراف از مسیر
حق و افتادن در دام آیین
شرک و
بت‌پرستی :
۱. «قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ أَمَّن يَمْلِكُ السَّمْعَ والأَبْصَارَ وَمَن يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ الأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللّهُ فَقُلْ أَفَلاَ تَتَّقُونَ؛
بگو: چه کسی شما را از
آسمان و
زمین روزی می‌دهد؟ یا چه کسی مالک (و خالق) گوش و چشمهاست؟ و چه کسی زنده را از مرده، و مرده را از زنده بیرون می‌آورد؟ و چه کسی امور (جهان) را
تدبیر می‌کند؟ بزودی (در پاسخ) می‌گویند: خدا، بگو: پس چرا تقوا پیشه نمی‌کنید (و از خدا نمی‌ترسید)؟!»
۲. «إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ • أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ؛
به خاطر بیاور هنگامی را که به قومش گفت: آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟! آیا
بت بعل را می‌خوانید و بهترین آفریدگارها را رها می‌سازید؟!»
پیمان‌شکنی مداوم، از آثار بی تقوایی:
«الَّذِينَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لاَ يَتَّقُونَ؛
همان کسانی که با آنها پیمان بستی سپس هر بار
عهد و پیمان خود را می‌شکنند و (از پیمان شکنی و
خیانت،) پرهیز ندارند.»
بی تقوایی، عامل
غفلت از مکر خداوند:
«وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ ... • أَفَأَمِنُواْ مَكْرَ اللّهِ فَلاَ يَأْمَنُ مَكْرَ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ؛
و اگر اهل شهرها و آبادیها،
ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند ...آیا آنها خود را از مکر الهی در امان می‌دانند؟! در حالی که جز
زیانکاران، خود را از مکر (و مجازات) خدا ایمن نمی‌دانند!»
رعایت نکردن تقوا و بی اعتنایی به دستورات خداوند، مایه
فسق و محرومیت از
هدایت خاص خداوند:
«... وَاتَّقُوا اللّهَ وَاسْمَعُواْ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ؛
... از (مخالفت) خدا بپرهیزید، و گوش فرا دهید! و خداوند، جمعیت
فاسقان را هدایت نمی‌کند.»
انحراف و
گمراهی، پیامد بی تقوایی:
«إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ • وَإِخْوَانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الْغَيِّ ثُمَّ لاَ يُقْصِرُونَ؛
پرهيزگاران هنگامى كه گرفتار وسوسه‌هاى
شیطان شوند، به ياد (خدا و
پاداش و
کیفر او) مى‌افتند و (در پرتو ياد او،
راه حق را مى‌بينند و) ناگهان بينا مى‌گردند.• و (ناپرهيزگاران را) برادرانشان (از شياطين) پيوسته در گمراهى پيش مى‌برند، و باز نمى‌ايستند!»
بی‌تقوایان (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۳۶۴، برگرفته از مقاله «بی‌تقوایی».
