بیضة الاسلام (اصطلاحات نظامی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بیضة الاسلام،
اصطلاحی در
فقه نظامی است و به چند معنی آمده است: تخم یا خصیه، خودِ آهنی، حوزه، ناحیه، جانب و بیضة البلد و نیز موجودیت و کیان و اصل و اساس
اسلام و مرکز حکومت مسلمانان.
بَیْضه به چند معنی آمده است: تخم یا خُصیه، خودِ آهنی، حوزه، ناحیه، جانب و بیضة البلد؛ یعنی یگانه شهر، که بزرگ شهر است و مردم تابع آن هستند و دور او جمع می‌شوند و نیز موجودیت و کیان و اصل و اساس اسلام و مرکز حکومت مسلمانان را گویند.
در
دعا آمده: «لاتَسْلِطُ عَلَیْهِمْ عَدُوّاً مِنْ غَیِرهِمْ فَیَسْتَبیحَ بَیْضَتَهُمْ؛ دشمنی از غیر خودشان بر آنان مسلط نکن تا اجتماع و مرکز حکومت و دعوتشان را نابود کند.»
امام خمینی (قدس سره) می‌فرماید:
«اگر دشمنی به سرزمین‌های مسلمانان و یا مرزهای آنان حمله کند که از آن بر اساس اسلام (بیضة الاسلام) و اجتماع مسلمانان
ترس باشد، بر
مسلمانان واجب است به هر وسیله‌ای که ممکن است با بذل جان و مال،
دفاع نمایند.»
•
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۳۱.
