بی حیایی گناهکاران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حیا عبارت است از حالت و خویی نفسانی در
انسان که مانع ارتکاب اعمال زشت می‌شود. اما گناهکاران در مقابل
خدا بی‌حیایی میکنند.
گناهکاران خیانت‌پیشه، به رغم بی‌حیایی در مقابل
خدا، از مردم
حیا و
شرم میکنند.
«... ان الله لا یحب من کان خوانـا
اثیمـا• یستخفون من الناس ولا یستخفون من الله..؛
و از آنها که به خود
خیانت کردند،
دفاع مکن! زیرا
خداوند، افراد خیانت پیشه
گنهکار را
دوست ندارد. • آنها زشتکاری خود را از مردم پنهان می‌دارند اما از خدا پنهان نمی‌دارند، و هنگامی که در مجالس شبانه، سخنانی که خدا راضی نبود می‌گفتند، خدا با آنها بود، خدا به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد.»
گناهکاران خیانت‌پیشه و بی‌حیا، از
محبت خداوند محروم هستند.
«ولا تجـدل عن الذین یختانون انفسهم ان الله لا یحب من کان خوانـا
اثیمـا• یستخفون من الناس ولا یستخفون من الله وهو معهم اذ یبیتون ما لا یرضی من القول وکان الله بما یعملون محیطـا؛
و از آنها که به خود خیانت کردند، دفاع مکن! زیرا خداوند، افراد خیانت‌پیشه گنهکار را دوست ندارد. • آنها زشتکاری خود را از مردم پنهان می‌دارند اما از خدا پنهان نمی‌دارند، و هنگامی که در مجالس شبانه، سخنانی که خدا راضی نبود می‌گفتند، خدا با آنها بود، خدا به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد.»
دفاع از گناهکاران بی‌حیا و خیانتکار مجاز نیست.
«یستخفون من الناس ولا یستخفون من الله وهو معهم اذ یبیتون ما لا یرضی من القول وکان الله بما یعملون محیطـا• هـانتم هـؤلاء جـدلتم عنهم فی الحیوة الدنیا فمن یجـدل الله عنهم یوم القیـمة‌ام من یکون علیهم وکیلا؛
آنها زشتکاری خود را از مردم پنهان می‌دارند اما از خدا پنهان نمی‌دارند، و هنگامی که در مجالس شبانه، سخنانی که خدا راضی نبود می‌گفتند، خدا با آنها بود، خدا به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد. • آری، شما همانا هستید که در زندگی این
جهان، از آنان دفاع کردید! اما کیست که در برابر خداوند، در
روز رستاخیز از آنها دفاع کند؟! یا چه کسی است که
وکیل و حامی آنها باشد؟»
میگوید: گیرم که شما در زندگی این جهان از آنها دفاع کنید ولی کیست که در
روز قیامت بتواند از آنها دفاع نماید و یا به عنوان وکیل کارهای آنها را سامان بخشد، و گرفتاریهای آنها را بر طرف سازد؟! (ها انتم هؤلاء جادلتم عنهم فی الحیاة الدنیا فمن یجادل الله عنهم یوم القیامة‌ام من یکون علیهم وکیلا).
بنابراین دفاع شما از آنها بسیار کم اثر است، زیرا در زندگی جاویدان آن هم در برابر خداوند، هیچگونه مدافعی برای آنها نیست.
در حقیقت در سه
آیه فوق، نخست به
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و همه قاضیان به
حق توصیه شده که کاملا مراقب باشند، افرادی با صحنه سازی و شاهدهای دروغین حقوق دیگران را پایمال نکنند.
سپس به افراد خیانتکار، و بعد به مدافعان آنها هشدار داده شده است که مراقب نتائج سوء اعمال خود در این جهان و جهان دیگر باشند.
خداوند، گناهکاران بی‌حیا و خیانت‌پیشه را تهدید کرده است.
«یستخفون من الناس ولا یستخفون من الله وهو معهم اذ یبیتون ما لا یرضی من القول وکان الله بما یعملون محیطـا• هـانتم هـؤلاء جـدلتم عنهم فی الحیوة الدنیا فمن یجـدل الله عنهم یوم القیـمة‌ام من یکون علیهم وکیلا؛
آنها زشتکاری خود را از مردم پنهان می‌دارند اما از خدا پنهان نمی‌دارند، و هنگامی که در مجالس شبانه، سخنانی که خدا راضی نبود می‌گفتند، خدا با آنها بود، خدا به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد. • آری، شما همانا هستید که در زندگی این جهان، از آنان دفاع کردید! اما کیست که در برابر خداوند، در روز رستاخیز از آنها دفاع کند؟! یا چه کسی است که وکیل و حامی آنها باشد؟»
گناهکاران بی‌حیا به خویشتن خیانت میکنند.
«ولا تجـدل عن الذین یختانون انفسهم ان الله لا یحب من کان خوانـا
اثیمـا• یستخفون من الناس ولا یستخفون من الله وهو معهم اذ یبیتون ما لا یرضی من القول وکان الله بما یعملون محیطـا؛
و از آنها که به خود خیانت کردند، دفاع مکن! زیرا خداوند، افراد خیانت پیشه گنهکار را دوست ندارد. • آنها زشتکاری خود را از مردم پنهان می‌دارند اما از خدا پنهان نمی‌دارند، و هنگامی که در مجالس شبانه، سخنانی که خدا راضی نبود می‌گفتند، خدا با آنها بود، خدا به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد.»
بعضی از
مفسرین گفته‌اند: اگر در این جمله، خیانت را به
نفس نسبت داده برای این است که وبال خیانت عاید نفس می‌شود. و یا برای این است که بطور کلی هر معصیتی خیانتی است به نفس. هم چنان که هر معصیتی را
ظلم به نفس می‌خوانند. و خدای تعالی در جای دیگر همین تعبیر را آورده و فرموده: " علم الله انکم کنتم تختانون انفسکم".
لیکن ممکن است از آیه شریفه به کمک آنچه
قرآن بر آن دلالت دارد استفاده کرد که از این جهت فرموده به نفس خود خیانت کردند. و یا در
سوره بقره فرموده: به نفس خود خیانت می‌کردند. که قرآن کریم همه
مؤمنین را نفس واحدی دانسته، و
مال یک فرد از مؤمنین را مال همه مؤمنین می‌دانسته، و حفظ آن را و نگهداری آن از تلف و ضایع شدن را بر همه
واجب شمرده، و تعدی بعضی بر بعض دیگر و مثلا دزدیدن مال بعضی به دست بعضی دیگر را خیانت به آن نفس واحد می‌داند، و یا خیانت به خود
خائن می‌داند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بی حیایی گناهکاران».
