• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بِیَع (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: بیعه (مفردات‌قرآن)، بیعه.


بِیَع: (لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِیَعٌ)
«بِیَع» جمع‌ «بِیْعة» به‌ معنای «معبد نصارا» است که «کنیسه» یا «کلیسا» نیز به‌ آن‌ گفته می‌شود.



(الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ) (همانها که از خانه‌ها و شهر خود، به ناحق رانده شدند، و گناهی نداشتند جز این‌که می‌گفتند: «پروردگار ما، خدای یکتاست!» و اگر خداوند بعضی از مردم را بوسیله بعضی دیگر دفع نکند، دیرها، و معابد یهود و نصاری، و مساجدی که نام خدا در آن بسیار برده می‌شود، ویران می‌گردد. و خداوند کسانی را که یاریِ او کنند و از آیینش دفاع نمایند یاری می‌کند؛ خداوند توانا و شکست‌ناپذیر است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه بیع جمع بیعة - به کسر با- است که نام معبد یهود و نصاری است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۰۳.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۱۳۰.    
۴. حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۴۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۸۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۲۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۵۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بِیَع»، ص۱۱۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حج | لغات قرآن




جعبه ابزار