• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بِضْع (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: بضع (ابهام‌زدایی).


بِضْع (به کسر باء و سکون ضاد) از واژگان قرآن کریم به معنای مقداری از زمان است.



بِضْع به معنای مقداری از زمان است.
اصل آن به معنی قطع است.


به مواردی از بِضْع که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - بِضْعَ (آیه ۴۲ سوره یوسف)

(فَلَبِثَ فِی السِّجْنِ‌ بِضْعَ سِنِینَ)
«پس چند سال در زندان ماند.»
طبرسی فرموده: در معنی بضع اختلاف کرده‌اند گویند: آن از سه است تا پنج و گویند از سه است تا هفت و گویند: تا نه... و اکثر مفسّرین برآنند که مراد از آن در آیه هفت است.
قاموس نیز هفت را از معانی آن شمرده است.


۲.۲ - بِضْعِ (آیه ۴ سوره روم)

(وَ هُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ فِی‌ بِضْعِ سِنِینَ)
(امّا آنان پس از اين شكست به زودى پيروز خواهند شد ...در چند سال آينده، اين پيروزى رخ مى‌دهد.)



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۹۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۲۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۳۰۰.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۵۸.    
۵. یوسف/سوره۱۲، آیه۴۲.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۴۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۸۰.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۲۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۵۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۰.    
۱۱. روم/سوره۳۰، آیه۴.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۰۴.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۲۳۳.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۵۵.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۹۶.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۶۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بضع»، ج۱، ص۱۹۸.    






جعبه ابزار