بُروز (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بُروز: (وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ)«بُروز» به معنای قرار گرفتن در فضا و محل وسیعی می‌باشد که لازمه آن ظهور و آشکار شدن است، به همین دلیل «بروز» به معنای «ظهور» می‌آید (دقت کنید).
(يَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَيْرَ الأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُواْ للّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ) (در آن روز که این
زمین به زمین دیگر، و آسمان‌ها به آسمان‌های دیگری مبدّل می‌شود، و همه در پیشگاه
خداوند یگانه حاکم بر همه چیز ظاهر می‌گردند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: ظرف یوم متعلق است به کلمه (ذُو انتِقامٍ) یعنی در آن روز دارای انتقام است. و اگر انتقام خدای تعالی را به
روز قیامت اختصاص داده با اینکه خدای تعالی همیشه دارای انتقام است، بدین جهت است که انتقام آن روز خدا عالی‌ترین جلوه‌های انتقام را دارد، هم چنان که اگر در جمله (بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ) و در آیه (وَ الْاَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ) و آیه (ما لَکُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ) ظهور برای خدا، و مالکیت خدا، و نداشتن پناهی جز خدا، و چیزهای دیگری را در آیات دیگر به روز قیامت اختصاص داده به همین مناسبت بوده است، و مکرر و در موارد مختلفی این معنا را خاطرنشان ساخته‌ایم. و ظاهرا الف و لام در کلمه الارض در هر دو جا و در کلمه السماوات الف و لام عهد است و سماوات
عطف بر ارض اولی است. و با در نظر گرفتن الف و لام عهد و
واو عاطفه تقدیر آیه چنین می‌شود: یوم تبدل هذه الارض غیر هذه الارض و تبدل هذه السماوات غیر هذه السماوات- روزی که این زمین بغیر این زمین مبدل می‌شود و این آسمان‌ها به آسمان‌هایی غیر این مبدل می‌گردد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بُروز»، ص۱۰۰.
