• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بُخْل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: بُخْل (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: بُخْل (لغات‌قرآن)، بُخْل (مفردات‌نهج‌البلاغه)، بخل.


بُخْل (به ضم باء و سکون خاء) از واژگان قرآن کریم به معنای ضدّ سخاوت است.
بخل از صفات مذمومه است که آیات و روایات در ذمّ آن بسیار است.


بُخْل
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۷۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۹.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۱۷.    
به معنای ضدّ سخاوت است.
راغب گوید: بخل امساک موجودی است از محلّی که نباید امساک شود.
[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۹.    

بخل از صفات مذمومه است که آیات و روایات در ذمّ آن بسیار است.

به موردی از بُخْل که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - یَبْخَلُونَ‌ (آیه ۳۷ سوره نساء)

(الَّذِینَ‌ یَبْخَلُونَ‌ وَ یَاْمُرُونَ النَّاسَ‌ بِالْبُخْلِ‌)
[۵] نساء/سوره۴، آیه۳۷.    

«کسانی که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل امر می‌کنند.»
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۵۶۳.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۵۵.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۴۶.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۷۳.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۷۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۹.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۱۷.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۹.    
۵. ↑ نساء/سوره۴، آیه۳۷.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۵۶۳.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۵۵.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۴۶.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۷۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بخل»، ج۱، ص۱۷۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره نساء
جعبه ابزار