• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَیاض (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بَیاض (به فتح باء) از واژگان قرآن کریم به معنای سفیدی است.
مشتقات بَیاض که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
بَیْضاء مؤنّث اَبْیَض به معنای سفیدی؛
بِيض‌ (به كسر باء) جمع اَبْیَض؛
بَیض (به فتح باء) جمع بیضه به معنای تخم مرغ (سفیده تخم مرغ) است.


بَیاض به معنای سفیدی است.
بَیض جمع بیضه به معنای تخم مرغ است.


به مواردی از بَیاض که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - تَبْیَضُ‌ (آیه ۱۰۶ سوره آل عمران)

(یَوْمَ‌ تَبْیَضُ‌ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ)
(آن عذاب عظيم روزى خواهد بود كه چهره‌هايى سفيد و چهره‌هايى سياه مى‌گردد.)


۲.۲ - ابْیَضَّتْ‌ (آیه ۱۰۷ سوره آل عمران)

(وَ اَمَّا الَّذِینَ‌ ابْیَضَّتْ‌ وُجُوهُهُمْ)
(و امّا آن‌ها كه چهره‌هاي‌شان سفيد است)
«ابیضّ» از افعال آن است.


۲.۳ - الْاَبْیَضُ‌ (آیه ۱۸۷ سوره بقره)

(الْخَیْطُ الْاَبْیَضُ‌)
(سفيدى شفق)
«ابیض» وصف است.


۲.۴ - بَیْضاءُ (آیه ۱۰۸ سوره اعراف)

(وَ نَزَعَ یَدَهُ فَاِذا هِیَ‌ بَیْضاءُ لِلنَّاظِرِینَ)
(و دست خود را در گريبان فرو برد و بيرون آورد، و در برابر بينندگان سفيد و نورانى بود.)
«بیضاء» مؤنّث «ابیض» می‌باشد.


۲.۵ - بِیضٌ‌ (آیه ۲۷ سوره فاطر)

(وَ مِنَ الْجِبالِ جُدَدٌ بِیضٌ‌)
(و از كوه‌ها نيز به لطف پروردگار راه‌هايى آفريده شده سفيد)
(بِیض‌) (به کسر اول) جمع ابیض است‌.


۲.۶ - ابْیَضَّتْ‌ (آیه ۸۴ سوره یوسف)

از آیه‌ (وَ ابْیَضَّتْ‌ عَیْناهُ مِنَ الْحُزْنِ)
(و چشمان او از اندوه سفيد شد.)
به دست می‌آید که بینایی حضرت یعقوب از بین رفته بود، بعضی‌ها گفته‌اند با بیاض عین مقداری از بینایی باقی می‌ماند، المیزان در ردّ این سخن گوید: آیه ۹۳ همین سوره که می‌گوید: این پیراهن مرا ببرید و به صورت پدرم بیندازید که بینا می‌شود دلیل آن است که بینایی وی از بین رفته بود.
مخفی نماند: آیه صریح است در این‌که سفیدی چشم یعقوب معلول حزن بود. آمدن مژده یوسف نیز توام با سرور بود لذا سرور سبب شده که به تدریج چشم حضرت یعقوب صحت یابد چنان‌که آیه: ۹۳ و ۹۶ از آن خبر می‌دهد بنابراین معجزه‌ای در کار نبوده چشم یعقوب هم به کلّی از بین نرفته بوده، این یک مداوای عجیبی است که قرآن روشن می‌کند.


۲.۷ - بَیْضٌ‌ (آیه ۴۹ سوره صافات)

(کَاَنَّهُنَ‌ بَیْضٌ‌ مَکْنُونٌ)
(گويى از سفيدى، سفيده تخم مرغند قبل از آنكه دست خورده شود)
راغب گوید: به تخم مرغ به جهت سفید بودنش بیضه گویند و جمع آن بَیض (به فتح اول) است و در وصف حوریان بهشتی آمده‌ است. نظیر این آیه‌:
(وَ حُورٌ عِینٌ کَاَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ)
(و همسرانى از حورالعين دارند • هم‌چون مرواريد در صدف پنهان.)
و آیه‌: (غِلْمانٌ لَهُمْ کَاَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَکْنُونٌ)
(و پيوسته بر گِردشان نوجوانانى براى خدمت آنان گردش مى‌كنند كه هم‌چون مرواريدهاى پوشيده در صدفند.) است.
جمله اسمیّه دالّ بر دوام است قهرا دالّ بر حال نیز می‌باشد اگر گفتیم: زید قائم است یعنی اکنون در حال قیام است، اگر جمله‌های اسمیّه را در سه آیه فوق دالّ بر حال بدانیم معنی این می‌شود که اکنون مانند تخم مرغ مکنون‌اند نتیجه این می‌شود: حوریان و غلمان فعلا مانند تخم مرغ مکنون‌اند و چنان‌که تخم مرغ نهان در زیر سینه مرغ، چیزی در آن نیست و به تدریج مبدّل به جوجه می‌شود، حوریان و غلمان نیز که از اعمال آدمی بوجود می‌آیند به تدریج مبدّل به حوری شده و در آخرت‌ تبدیل به (حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِی الْخِیامِ) (حوريانى كه در خيمه‌هاى بهشتى مستورند.) می‌شوند.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۵۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۵۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۱۹۷.    
۴. آل عمران/سوره۳، آیه۱۰۶.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۵۷۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۳۷۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۹۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۰۸.    
۱۰. آل عمران/سوره۳، آیه۱۰۷.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۳.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۵۷۹.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۳۷۵.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۹۷.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۰۹.    
۱۶. بقره/سوره۲، آیه۱۸۷.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۳.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۹.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۸.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۲۲.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۰۲.    
۲۲. اعراف/سوره۷، آیه۱۰۸.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۸.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۷۱.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۱۳.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۹۹.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۰۵.    
۲۸. فاطر/سوره۳۵، آیه۲۷.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۷.    
۳۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۸.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۲.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۲۸.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۳۵.    
۳۴. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۴.    
۳۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴۵.    
۳۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۱۸.    
۳۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۳۳.    
۳۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۸۰.    
۳۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۹۴.    
۴۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۱۸.    
۴۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۳۳.    
۴۲. صافات/سوره۳۷، آیه۴۹.    
۴۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۹۳.    
۴۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۰۷.    
۴۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۳۷.    
۴۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۸۲.    
۴۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۹۲.    
۴۸. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۵۴.    
۴۹. واقعه/سوره۵۶، آیه۲۳.    
۵۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۴.    
۵۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۰.    
۵۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۲.    
۵۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۴۵.    
۵۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۷.    
۵۵. طور/سوره۵۲، آیه۲۴.    
۵۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۴.    
۵۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۰.    
۵۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۴.    
۵۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۵۲.    
۶۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۵۱.    
۶۱. رحمن/سوره۵۵، آیه۷۲.    
۶۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۴.    
۶۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۸۷.    
۶۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۱.    
۶۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۲۳.    
۶۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۹، ص۳۱۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بیاض»، ج۱، ص۲۵۲.    






جعبه ابزار