• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَشَشَ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: خوش‌رویی.


بَشَشَ یا بَشَاشَه (به فتح باء و شین) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای گشاده‌رویی است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در بیان ویژگی‌های انسان عاقل از این واژه استفاده نموده است.



بَشَشَ یا بَشَاشَة (به فتح باء و شین) به معنای گشاده‌رویی، آمده است.


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الْبَشاشَةُ - حکمت ۲ (انسان عاقل)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیان ویژگی‌های انسان عاقل می‌فرماید:
«صَدْرُ الْعاقِلِ صُنْدوقُ سِرِّهِ، وَ الْبَشاشَةُ حِبالَةُ الْمَوَدَّةِ، وَ الاْحْتِمالُ قَبْرُ العُيوبِ.»
«سینه عاقل صندوق اسرار اوست (به همه باز نمی‌کند)، گشاده‌رویی تور (تور صیادی) دوستی است (با آن می‌شود محبت مردم را جلب کرد)، احتمال (عدم یقین به عیب دیگران) قبر و محل دفن عیوب مردم است.»


این لفظ فقط یک‌بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۱۳۰.    
۲. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۱۷۱.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۶۹، حکمت ۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، حکمت ۵.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۶۹، حکمت ۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۳۳.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۰۴.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۰۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲۱، ص۶۱.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۱۸.    
۱۱. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۹۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بَشَش»، ص۱۳۶.    






جعبه ابزار