• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَسَرَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: بسر (مفردات‌قرآن).

بَسَرَ: (ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَر)
«بَسَرَ» از مادّه‌ «بسور» و «بَسر» (بر وزن نصر) گاه، به معنای عجله کردن در انجام کاری قبل از فرارسیدن وقت آن است؛ و گاه به معنای درهم کشیدن صورت و دگرگون ساختن چهره می‌باشد.



(ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ)چهره درهم کشید و عجولانه دست به کار شد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: فعل عبس از ماده عبوس است که به معنای تقطیب چهره است، در مجمع البیان می‌گوید: عبوس کردن چهره و تقطیب و تکلیح آن در معنا نظیر همند، و جامع همه، ترش کردن رو، و گرفتگی صورت است در مقابل طلاقت و بشاشت که به معنای گشاده‌رویی است. و فعل بسر از مصدر بسور است، که به معنای بی‌میلی و کراهت نمایان از چهره است. پس معنای جمله این است که ولید بعد از نظر کردن، چهره خود را گرفت و اظهار کراهت نمود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. مدثر/سوره۷۴، آیه۲۲.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۲۳۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۲۲.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۲۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۳۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۸۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۶۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۸۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بَسَرَ»، ص۱۰۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مدثر | لغات قرآن




جعبه ابزار