• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَدَن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بَدَن (به فتح باء و دال) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای به معنای تن و جسد است.
حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه در خصوص پوشاندن بدن در فصل پاییز و سرما و... از این واژه استفاده کرده است.



بَدَن به معنای تن و جسد آمده است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الْبَدَنِ - حکمت ۳۷۸ (تقوای دل)

آن حضرت (علیه‌السلام) در بیانی می‌فرماید:
«أَلا و إِنَّ مِنَ الْبَلاءِ الْفاقَةَ، وَ أَشَدُّ مِنَ الْفاقَةِ مَرَضُ الْبَدَنِ، وَ أشدُّ مِنْ مَرَضِ الْبَدَنِ مَرَضُ الْقَلْبِ أَلا و إِنَّ مِنَ النِّعَم سَعَةَ الْمالِ، وَ أَفْضَلُ مِن سَعَةِ الْمالِ صِحّةُ الْبَدَنِ، وَ أَفْضَلُ مِنْ صِحَّةِ الْبَدَنِ تَقْوَى الْقَلْبِ.»
«بدانيد كه از جمله گرفتاری‌ها تنگدستى است، و سخت‌تر از تنگدستى بيمارى جسم است و بدتر از بيمارى جسم بيمارى دل است، و بدانيد كه از جمله نعمت‌ها، دارايى زياد است و بهتر از دارايى زياد تندرستى است و بهتر از تندرستى تقواى دل است.»

۲.۲ - الاْبْدانِ - حکمت ۱۲۳ (توصیه بهداشتی)

همچنین در مقام موعظه به حفظ الصحّة می‌فرماید:
«تَوَقَّوا الْبَرْدَ فی اَوَّلِهِ، وَ تَلَقَّوْهُ فی آخِرِهِ، فَاِنَّهُ یَفْعَلُ فی الاْبْدانِ کَفِعْلِهِ فی الاْشْجارِ، اَوَّلُهُ یُحْرِقُ وَ آخِرُهُ یورقُ.»
«خودتان را از سرما در اوّل آن (که در پائیز شروع می‌شود) حفظ کنید و در آخرش (در بهار) از آن استقبال نمایید. آن در بدن‌ها همان را می‌کند که در درختان، اولّش می‌سوزاند و آخرش می‌رویاند.» ناگفته نماند، ظاهرا منظور امام (علیه‌السلام) باد پائیزی و بهاری است؛ چراکه می‌گویند از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) نقل شده که فرموده
«تَجَنَّبوا ريحَ الْخَريفِ فَانَّهُ يَفْعَلُ بِابْدانِكُمْ كَما يَفْعَلُ بِاشْجارِكُمْ وَ تَعَرَّضوا ريحَ اَلرَّبيعِ فَاِنَّهُ يَفْعَلُ بِابْدانِكُمْ كَما يَفْعَلُ بِاشْجارِكُم.»



بدن و ابدان جمعا سی و یک بار در کلام امام (علیه‌السّلام) آمده است.


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۱۱۲.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت - الحسینی، ج۶، ص۲۱۲.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۸۷۴، حکمت ۳۷۸.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۲۴۷، حکمت ۳۸۸.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۴۴، حکمت ۳۸۸.    
۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۳۷.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۳۷.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۱۹۰.    
۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۷۷.    
۱۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۳۳۷.    
۱۱. سید رضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۰۲، حکمت ۱۲۳.    
۱۲. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۸۱، حکمت ۱۲۸.    
۱۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۹۱، حکمت ۱۲۸.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۶۵.    
۱۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۲۵.    
۱۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۲۶.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۶۷.    
۱۸. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۱۹۵.    
۱۹. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۱۹.    
۲۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۱۵۲، خطبه ۸۲.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۲۱۵، خطبه ۹۳.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۳۱، خطبه ۱.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۱۵۵، خطبه ۸۲.    
۲۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۷۲۷، نامه ۵۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بدن»، ص۱۲۰.    






جعبه ابزار