بَئِیس (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَئِیس: (ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئِیس)«بَئِیس» از مادّه
«باس» (بر وزن یاس) به معنای شدید
است.
(فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ أَنْجَيْنَا الَّذينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذينَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئيسٍ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ) (امّا هنگامی که تذکّراتی را که به آنها داده شده بود فراموش کردند، و لحظه عذاب فرا رسید؛ نهی کنندگان از بدی را رهایی بخشیدیم؛ و کسانی را که
ستم کردند، بخاطر نافرمانیشان به عذاب شدیدی گرفتار ساختیم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: سکوت در برابر
فسق و فساد و عدم قطع رابطه با ستمگران، شرکت در فسق و
ظلم و موجب اشتراک با ظالمین در
عذاب می‌باشد. آیه شریفه دلالت می‌کند بر یک سنت عمومی الهی- نه اینکه این روش تنها اختصاص به
بنی اسرائیل داشته باشد- و آن سنت این است که جلوگیری نکردن از ستم ستمگران و موعظه نکردن ایشان در صورت امکان، و قطع نکردن رابطه با ایشان در صورت عدم امکان موعظه، شرکت در ظلم است، و عذابی که از طرف
پروردگار در کمین ستمگران است در کمین شرکای ایشان نیز هست.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بَئِیس»، ص۹۳.
