بنی اسرائیل در ایله (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برخی از
بنی اسرائیل مثل ساکنان شهر ایله
حکم الهی را نقض نمودند.
بنی اسرائیل ساکن در شهر
ایله حکم شنبه رعایت نکردند.
وسـلهم عن القریة التی کانت حاضرة البحر اذ یعدون فی السبت اذ تاتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا ویوم لایسبتون لاتاتیهم کذلک نبلوهم بما کانوا یفسقون.
و از آنها درباره (سرگذشت) شهرى كه در
ساحل دريا بود بپرس! زمانى كه آنها در روزهاى
شنبه،
تجاوز (و نافرمانى) خدا مىكردند همان هنگام كه ماهيانشان، روز شنبه (كه روز تعطيل و
استراحت و عبادت بود، بر سطح آب،) آشكار مى شدند امّا در غير روز شنبه، به سراغ آنها نمى آمدند اين چنين آنها را به چيزى
آزمایش كرديم كه نافرمانى مى كردند
شهر واقع در
ساحل دریا که در آیه از آن یاد شده، «ایله» است.
در این آیات صحنه دیگری از تاریخ پرماجرای بنی اسرائیل، که مربوط به جمعی از آنها است که در
ساحل دریایی زندگی می کردند، آمده است، منتها روی سخن در آن به پیامبر اسلام صاست، و به او میگوید که از
یهود معاصر خویش درباره این جمعیت سؤال کند یعنی این خاطره را به وسیله سؤال در
ذهن آنان مجسم ساز، تا از آن پند گیرند، و از
سرکشی و کیفری که در انتظار سرکشان است بپرهیزند.
این سرگذشت، چنان که در
روایات اسلامی به آن اشاره شده مربوط به جمعی از بنی اسرائیل است که در ساحل یکی از دریاها (ظاهرا دریای احمر بوده که در کنار سرزمین
فلسطین قرار دارد) در بندری بنام" ایله" (که امروز بنام بندر ایلات معروف میباشد) زندگی میکردند و از طرف خداوند به عنوان
آزمایش و
امتحان دستوری به آنها داده شد و آن اینکه
صید ماهی را در آن روز تعطیل کنند اما آنها با آن دستور مخالفت کردند و گرفتار
مجازات دردناکی شدند که شرح آن را در این آیات میخوانیم.
به چیزی بود که آنها را به سوی خود جلب و به نافرمانی دعوت میکرد و همه آزمایشها همین گونه است، زیرا آزمایش باید میزان مقاومت افراد را در برابر کشش
گناهان مشخص کند و اگر گناه کششی به سوی خود نداشت، آزمایش مفهومی نمیداشت.
هنگامی که این جمعیت از بنی اسرائیل در برابر این آزمایش بزرگ که با زندگی آنان کاملا آمیخته بود قرار گرفتند، به سه گروه تقسیم شدند:
" گروه اول" که اکثریت را تشکیل میدادند، به مخالفت با این فرمان الهی برخاستند.
" گروه دوم" که قاعدتا اقلیت کوچکی بودند، در برابر گروه اول به وظیفه
امر به معروف و نهی از منکر قیام کردند.
" گروه سوم"، ساکتان و بی طرفان بودند، که نه همگامی با گناهکاران داشتند و نه وظیفه
نهی از منکر را انجام میدادند.
در آیه دوم مورد بحث، گفتگوی این گروه را با
نهی کنندگان شرح میدهد و میگوید: " بخاطر بیاور هنگامی که جمعی از آنها به جمع دیگری گفتند: چرا قومی را
اندرز میدهید که خداوند سرانجام آنها را هلاک میکند و یا به
عذاب دردناکی کیفر خواهد داد
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۳۲۰، برگرفته از مقاله «بنی اسرائیل در ایله»