• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بضع (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: بضع (قاموس قرآن (جلد ۱))
دیگر کاربردها: بضع (ابهام‌زدایی).

بِضْع (به کسر باء و سکون ضاد) از واژگان قرآن کریم به معنای مقداری از زمان است.


بِضْع
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۹۸.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۳۰۰.    
[۳] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۲۹.    
به معنای مقداری از زمان است. اصل آن به معنی قطع است.
[۴] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۳۵۸.    
(فَلَبِثَ فِی السِّجْنِ‌ بِضْعَ‌ سِنِینَ)
[۵] یوسف/سوره۱۲، آیه۴۲.    
«پس چند سال در زندان ماند.»
طبرسی فرموده: در معنی بضع اختلاف کرده‌اند گویند: آن از سه است تا پنج و گویند از سه است تا هفت و گویند: تا نه... و اکثر مفسّرین بر آنند که مراد از آن در آیه هفت است.
[۶] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۰.    
قاموس نیز هفت را از معانی آن شمرده است. (وَ هُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ فِی‌ بِضْعِ‌ سِنِینَ)
[۷] روم/سوره۳۰، آیه۴.    
[۸] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۵.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۹۸.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۳۰۰.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۲۹.    
۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۳۵۸.    
۵. ↑ یوسف/سوره۱۲، آیه۴۲.    
۶. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۰.    
۷. ↑ روم/سوره۳۰، آیه۴.    
۸. ↑ فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۵.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بضع»، ج۱، ص۱۹۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان قرآن
جعبه ابزار