بَصَل (مفردات‌قرآن)

بَصَل (به فتح باء و صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای پیاز است.

بَصَل به معنای پیاز است.

به موردی از بَصَل که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(یُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْاَرْضُ مِنْ بَقْلِها... وَ بَصَلِها)
«آن درباره سؤال بنی‌اسرائیل از موسی آمده است»

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۹۸.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۲۸.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۲۱.
۴.	↑ بقره/سوره۲، آیه۶۱.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۶۱.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۴۳.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ص۱۹۴.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۵۶.